Job 9
1 And Job made answer and said,
Аюп җававән мундақ деди: —
2 Truly, I see that it is so: and how is it possible for a man to get his right before God?
Вай, сениңла тоғра, [дунияни] һәқиқәтән сән дегәндәк дәп билимән! Бирақ инсан балиси қандақ қилип Тәңри алдида һәққаний болалисун?
3 If a man was desiring to go to law with him, he would not be able to give him an answer to one out of a thousand questions.
Һәтта әгәр бириси униң билән дәвалишишқа петиналиса, Шу [киши] мәсилиләрниң миңдин биригиму җавап берәлмәйду.
4 He is wise in heart and great in strength: who ever made his face hard against him, and any good came of it?
Униң қәлбидә чоңқур даналиқ бардур, У зор күч-қудрәткә егидур; Кимму Униңға қарши чиқип, жүригини том қилип, Кейин теч-аман қалған?
5 It is he who takes away the mountains without their knowledge, overturning them in his wrath:
У тағларни ғәзивидә ғулатқанда, Уларға һеч билдүрмәйла уларни жулуп ташлайду.
6 Who is moving the earth out of its place, so that its pillars are shaking:
У йәр-зиминни тәвритип өз орнидин қозғитиду, Шуниң билән униң түврүклири титрәп кетиду.
7 Who gives orders to the sun, and it does not give its light; and who keeps the stars from shining.
У қуяшқа көтирилмә дәп сөз қилсила, у қопмайду; У [халиса] юлтузларниңму нурини печәтләп қоялайду.
8 By whose hand the heavens were stretched out, and who is walking on the waves of the sea:
Асманларни кәң яйғучи пәқәт удур, У деңиз долқунлири үстигә дәссәп жүриду.
9 Who made the Bear and Orion, and the Pleiades, and the store-houses of the south:
У йәттә қарақчи юлтуз, Орион юлтуз түркүми вә қәлб юлтуз топини, Җәнубий юлтуз түркүмлириниму яратқан.
10 Who does great things not to be searched out; yes, wonders without number.
У һесаплиғусиз улуқ ишларни, Санап түгитәлмәйдиған карамәт ишларни қилиду.
11 See, he goes past me and I see him not: he goes on before, but I have no knowledge of him.
Қара, У йенимдин өтиду, бирақ мән Уни көрмәймән; У өтүп кетиду, бирақ Уни байқалмаймән.
12 If he puts out his hand to take, by whom may it be turned back? who may say to him, What are you doing?
Мана, У елип кетиду, ким Уни Өз йолидин яндуралисун? Ким Униңдин: «Немә қиливатисән» дәп сорашқа петиналисун?
13 God's wrath may not be turned back; the helpers of Rahab were bent down under him.
Тәңри ғәзивини қайтурувалмайду; Раһабниң ярдәмчилири Униң айиғиға баш егиду.
14 How much less may I give an answer to him, using the right words in argument with him?
Шундақ туруқлуқ, мән қандақму униңға җавап берәләйттим. Мән муназирә қилғидәк қандақ сөзләрни таллалайттим?
15 Even if my cause was good, I would not be able to give an answer; I would make request for grace from him who was against me.
Мабада мән һәққаний болсамму, Мән йәнила Униңға җавап берәлмәйттим; Мән пәқәт сотчимға илтиҗала қилалайттим.
16 If I had sent for him to be present, and he had come, I would have no faith that he would give ear to my voice.
Мән Униңға илтиҗа қилған вә У маңа җавап бәргән болсиму, Мән техи Униң садайимни аңлиғанлиғиға ишәш қилалмиған болаттим;
17 For I would be crushed by his storm, my wounds would be increased without cause.
У боран-чапқунлар билән мени езиду, У ярилиримни сәвәпсиз көпәйтмәкта.
18 He would not let me take my breath, but I would be full of bitter grief.
У маңа һәтта нәпәс елишқиму рухсәт бәрмәйду, Әксичә У маңа дәрд-әләмни жүкливәтти.
19 If it is a question of strength, he says, Here I am! and if it is a question of a cause at law, he says, Who will give me a fixed day?
Күч-қудрәт тоғрисида гәп қилсақ, мана, Униңдин күчлүк [йәнә башқа ким] бар? Адаләткә кәлсәк, ким Уни сотқа чақиралисун?!
20 Though I was in the right, he would say that I was in the wrong; I have done no evil; but he says that I am a sinner.
Мән өзүмни ақлимақчи болсам, өз ағзим өзүмни гунаға патурар, Қосурсиз болған болсам, У йәнила мени әгир дәп бекитәр.
21 I have done no wrong; I give no thought to what becomes of me; I have no desire for life.
Бирақ мән әслидә ейибсиз едим. Мәйли, өзүмниң қандақ болидиғанлиғим билән пәрвайим пәләк! Өз җенимдин тойдум!
22 It is all the same to me; so I say, He puts an end to the sinner and to him who has done no wrong together.
Һәммә иш охшаш екән; шуңа мән дәймәнки, У дурусларниму, яманларниму охшашла йоқитиду.
23 If death comes suddenly through disease, he makes sport of the fate of those who have done no wrong.
Туюқсиз бешиға қаза келип өлсә, У бегуналарға қилинған бу синаққа қарап күлиду.
24 The land is given into the power of the evil-doer; the faces of its judges are covered; if not by him, then who has done it?
Йәр йүзи яманларниң қолиға тапшурулди; Бирақ У сотчиларниң көзлирини бу адаләтсизликни көрәлмәйдиған қилип қойиду; Мошундақ қилғучи У болмай, йәнә ким болсун?
25 My days go quicker than a post-runner: they go in flight, they see no good.
Мениң күнлирим йәлтапанниң жүгүрүшидинму тез өтиду; Улар мәндин қечип кетиду, Уларниң һеч қандақ яхшилиғи йоқтур.
26 They go rushing on like reed-boats, like an eagle dropping suddenly on its food.
Улар қомуш кемиләрдәк чапсан өтүп кетиду; Алғур бүркүт овни тутқили шуңғуғандәк тез маңиду.
27 If I say, I will put my grief out of mind, I will let my face be sad no longer and I will be bright;
Әгәр: «Налә-пәрядтин тохтап, Чирайимни тутулдурмай хуш чирай болай» десәмму,
28 I go in fear of all my pains; I am certain that I will not be free from sin in your eyes.
Мән йәнила азаплиримниң һәммисидин қорқуп жүримән; Чүнки Сени мени бегуна һесаплимайду дәп билимән.
29 You will not let me be clear of sin! why then do I take trouble for nothing?
Мән һаман әйиплик адәм болсам, Мән беһудә җапа тартип немә қилай?
30 If I am washed with snow water, and make my hands clean with soap;
Һәтта қар сүйи билән жуюнуп, Қолумни шунчә пакизлиған болсамму,
31 Then you will have me pushed into the dust, so that I will seem disgusting to my very clothing.
Сән йәнила мени әврәзгә чөмүлдүрисәнки, Өз кийимимму мәндин нәпрәтлинидиған болиду!
32 For he is not a man as I am, that I might give him an answer, that we might come together before a judge.
Чүнки У мән Униңға җавап берәлигидәк, маңа охшаш адәм әмәс. Мениң Униң билән сотта дәвалашқичилигим йоқтур.
33 There is no one to give a decision between us, who might have control over us.
Оттуримизда һәр иккимизни өз қоли билән тәң тутидиған келиштүргүчи болсиди!
34 Let him take away his rod from me and not send his fear on me:
У Өзиниң тайиғини мәндин жирақ қилсун, Униң вәһимиси мени қорқатмисун;
35 Then I would say what is in my mind without fear of him; for there is no cause of fear in myself.
Шундила мән Униңдин қорқмай сөзләләйттим; Бирақ әһвалим ундақ әмәстур!
