Job 39
1 Have you knowledge of the rock-goats? or do you see the roes giving birth to their young?
Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?
2 Is the number of their months fixed by you? or is the time when they give birth ordered by you?
Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?
3 They are bent down, they give birth to their young, they let loose the fruit of their body.
Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?
4 Their young ones are strong, living in the open country; they go out and do not come back again.
Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.
5 Who has let the ass of the fields go free? or made loose the bands of the loud-voiced beast?
Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?
6 To whom I have given the waste land for a heritage, and the salt land as a living-place.
Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.
7 He makes sport of the noise of the town; the voice of the driver does not come to his ears;
Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.
8 He goes looking for his grass-lands in the mountains, searching out every green thing.
Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.
9 Will the ox of the mountains be your servant? or is his night's resting-place by your food-store?
Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?
10 Will he be pulling your plough with cords, turning up the valleys after you?
Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?
11 Will you put your faith in him, because his strength is great? will you give the fruit of your work into his care?
Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?
12 Will you be looking for him to come back, and get in your seed to the crushing-floor?
Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?
13 Is the wing of the ostrich feeble, or is it because she has no feathers,
Zijn van u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?
14 That she puts her eggs on the earth, warming them in the dust,
Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.
15 Without a thought that they may be crushed by the foot, and broken by the beasts of the field?
En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?
16 She is cruel to her young ones, as if they were not hers; her work is to no purpose; she has no fear.
Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.
17 For God has taken wisdom from her mind, and given her no measure of knowledge.
Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.
18 When she is shaking her wings on high, she makes sport of the horse and of him who is seated on him.
Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.
19 Do you give strength to the horse? is it by your hand that his neck is clothed with power?
Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?
20 Is it through you that he is shaking like a locust, in the pride of his loud-sounding breath?
Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.
21 He is stamping with joy in the valley; he makes sport of fear.
Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.
22 In his strength he goes out against the arms of war, turning not away from the sword.
Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.
23 The bow is sounding against him; he sees the shining point of spear and arrow.
Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.
24 Shaking with passion, he is biting the earth; he is not able to keep quiet at the sound of the horn;
Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.
25 When it comes to his ears he says, Aha! He is smelling the fight from far off, and hearing the thunder of the captains, and the war-cries.
In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.
26 Is it through your knowledge that the hawk takes his flight, stretching out his wings to the south?
Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?
27 Or is it by your orders that the eagle goes up, and makes his resting-place on high?
Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt?
28 On the rock is his house, and on the mountain-top his strong place.
Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats.
29 From there he is watching for food; his eye sees it far off.
Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af.
30 His young have blood for their drink, and where the dead bodies are, there is he to be seen.
Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij.
