Job 31
1 I made an agreement with my eyes; how then might my eyes be looking on a virgin?
“Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
2 For what is God's reward from on high, or the heritage given by the Ruler of all from heaven?
Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
3 Is it not trouble for the sinner, and destruction for the evil-doers?
Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
4 Does he not see my ways, and are not my steps all numbered?
Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
5 If I have gone in false ways, or my foot has been quick in working deceit;
“Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
6 (Let me be measured in upright scales, and let God see my righteousness: )
–Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
7 If my steps have been turned out of the way, or if my heart went after my eyes, or if the property of another is in my hands;
Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
8 Let me put seed in the earth for another to have the fruit of it, and let my produce be uprooted.
Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
9 If my heart went after another man's wife, or if I was waiting secretly at my neighbour's door;
“Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
10 Then let my wife give pleasure to another man and let others make use of her body.
Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
11 For that would be a crime; it would be an act for which punishment would be measured out by the judges:
Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
12 It would be a fire burning even to destruction, and taking away all my produce.
Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
13 If I did wrong in the cause of my man-servant, or my woman-servant, when they went to law with me;
“Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
14 What then will I do when God comes as my judge? and what answer may I give to his questions?
Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
15 Did not God make him as well as me? did he not give us life in our mothers' bodies?
Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
16 If I kept back the desire of the poor; if the widow's eye was looking for help to no purpose;
“Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
17 If I kept my food for myself, and did not give some of it to the child with no father;
Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
18 (For I was cared for by God as by a father from my earliest days; he was my guide from the body of my mother; )
Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
19 If I saw one near to death for need of clothing, and that the poor had nothing covering him;
Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
20 If his back did not give me a blessing, and the wool of my sheep did not make him warm;
Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
21 If my hand had been lifted up against him who had done no wrong, when I saw that I was supported by the judges;
Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
22 May my arm be pulled from my body, and be broken from its base.
Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
23 For the fear of God kept me back, and because of his power I might not do such things.
Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
24 If I made gold my hope, or if I ever said to the best gold, I have put my faith in you;
“Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
25 If I was glad because my wealth was great, and because my hand had got together a great store;
Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
26 If, when I saw the sun shining, and the moon moving on its bright way,
Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
27 A secret feeling of worship came into my heart, and my hand gave kisses from my mouth;
İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
28 That would have been another sin to be rewarded with punishment by the judges; for I would have been false to God on high.
Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
29 If I was glad at the trouble of my hater, and gave cries of joy when evil overtook him;
“Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
30 (For I did not let my mouth give way to sin, in putting a curse on his life; )
–Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
31 If the men of my tent did not say, Who has not had full measure of his meat?
Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
32 The traveller did not take his night's rest in the street, and my doors were open to anyone on a journey;
–Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
33 If I kept my evil doings covered, and my sin in the secret of my breast,
Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
34 For fear of the great body of people, or for fear that families might make sport of me, so that I kept quiet, and did not go out of my door;
35 If only God would give ear to me, and the Ruler of all would give me an answer! or if what he has against me had been put in writing!
–“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
36 Truly I would take up the book in my hands; it would be to me as a crown;
Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
37 I would make clear the number of my steps, I would put it before him like a prince! The words of Job are ended.
Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
38 If my land has made an outcry against me, or the ploughed earth has been in sorrow;
“Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
39 If I have taken its produce without payment, causing the death of its owners;
Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
40 Then in place of grain let thorns come up, and in place of barley evil-smelling plants.
Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
