< Job 27 >

1 And Job again took up the word and said,
Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 By the life of God, who has taken away my right; and of the Ruler of all, who has made my soul bitter;
«Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,
3 (For all my breath is still in me, and the spirit of God is my life; )
Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,
4 Truly, there is no deceit in my lips, and my tongue does not say what is false.
Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!
5 Let it be far from me! I will certainly not say that you are right! I will come to death before I give up my righteousness.
Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!
6 I will keep it safe, and will not let it go: my heart has nothing to say against any part of my life.
Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!
7 Let my hater be like the evil man, and let him who comes against me be as the sinner.
Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.
8 For what is the hope of the sinner when he is cut off, when God takes back his soul?
Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?
9 Will his cry come to the ears of God when he is in trouble?
Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?
10 Will he take delight in the Ruler of all, and make his prayer to God at all times?
У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?
11 I will give you teaching about the hand of God; I will not keep secret from you what is in the mind of the Ruler of all.
Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.
12 Truly, you have all seen it yourselves; why then have you become completely foolish?
Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?
13 This is the punishment of the evil-doer from God, and the heritage given to the cruel by the Ruler of all.
Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —
14 If his children are increased, it is for the sword; and his offspring have not enough bread.
Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.
15 When those of his house who are still living come to their end by disease, they are not put into the earth, and their widows are not weeping for them.
Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.
16 Though he may get silver together like dust, and make ready great stores of clothing;
У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,
17 He may get them ready, but the upright will put them on, and he who is free from sin will take the silver for a heritage.
Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.
18 His house has no more strength than a spider's thread, or a watchman's tent.
Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.
19 He goes to rest full of wealth, but does so for the last time: on opening his eyes, he sees it there no longer.
У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.
20 Fears overtake him like rushing waters; in the night the storm-wind takes him away.
Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.
21 The east wind takes him up and he is gone; he is forced violently out of his place.
Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.
22 God sends his arrows against him without mercy; he goes in flight before his hand.
Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;
23 Men make signs of joy because of him, driving him from his place with sounds of hissing.
Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».

< Job 27 >