Job 22
1 Then Eliphaz the Temanite made answer and said,
| آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: |
2 Is it possible for a man to be of profit to God? No, for a man's wisdom is only of profit to himself.
| آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد! |
3 Is it of any interest to the Ruler of all that you are upright? or is it of use to him that your ways are without sin?
| اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟ |
4 Is it because you give him honour that he is sending punishment on you and is judging you?
| اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟ |
5 Is not your evil-doing great? and there is no end to your sins.
| هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای! |
6 For you have taken your brother's goods when he was not in your debt, and have taken away the clothing of those who have need of it.
| از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی. |
7 You do not give water to the tired traveller, and from him who has no food you keep back bread.
| به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای، |
8 For it was the man with power who had the land, and the man with an honoured name who was living in it.
| هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی. |
9 You have sent widows away without hearing their cause, and you have taken away the support of the child who has no father.
| بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی. |
10 For this cause nets are round your feet, and you are overcome with sudden fear.
| برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند. |
11 Your light is made dark so that you are unable to see, and you are covered by a mass of waters.
12 Is not God as high as heaven? and see the stars, how high they are!
| خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است. |
13 And you say, What knowledge has God? is he able to give decisions through the deep dark?
| ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟ |
14 Thick clouds are covering him, so that he is unable to see; and he is walking on the arch of heaven.
| ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.» |
15 Will you keep the old way by which evil men went?
| آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟ |
16 Who were violently taken away before their time, who were overcome by the rush of waters:
| همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟ |
17 Who said to God, Go away from us; and, What is the Ruler of all able to do to us?
| زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟» |
18 Though he made their houses full of good things: but the purpose of the evil-doers is far from me!
| در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت. |
19 The upright saw it and were glad: and those who had done no wrong made sport of them,
| درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.» |
20 Saying, Truly, their substance is cut off, and their wealth is food for the fire.
21 Put yourself now in a right relation with him and be at peace: so will you do well in your undertakings.
| ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود. |
22 Be pleased to take teaching from his mouth, and let his words be stored up in your heart.
| دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده. |
23 If you come back to the Ruler of all, making yourself low before him; if you put evil far away from your tents;
| اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت. |
24 And put your gold in the dust, even your gold of Ophir among the rocks of the valleys;
| اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی، |
25 Then the Ruler of all will be your gold, and his teaching will be your silver;
| آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود! |
26 For then you will have delight in the Ruler of all, and your face will be lifted up to God.
| به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد. |
27 You will make your prayer to him, and be answered; and you will give effect to your oaths.
| نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد. |
28 Your purposes will come about, and light will be shining on your ways.
| دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید. |
29 For God makes low those whose hearts are lifted up, but he is a saviour to the poor in spirit.
| وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد. |
30 He makes safe the man who is free from sin, and if your hands are clean, salvation will be yours.
| پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید. |
