Job 17
1 My spirit is broken, my days are ended, the last resting-place is ready for me.
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 Truly, those who make sport of me are round about me, and my eyes become dark because of their bitter laughing.
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 Be pleased, now, to be responsible for me to yourself; for there is no other who will put his hand in mine.
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 You have kept their hearts from wisdom: for this cause you will not give them honour.
5 As for him who is false to his friend for a reward, light will be cut off from the eyes of his children.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 He has made me a word of shame to the peoples; I have become a mark for their sport.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 My eyes have become dark because of my pain, and all my body is wasted to a shade.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 The upright are surprised at this, and he who has done no wrong is troubled because of the evil-doers.
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 Still the upright keeps on his way, and he who has clean hands gets new strength.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 But come back, now, all of you, come; and I will not see a wise man among you.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 My days are past, my purposes are broken off, even the desires of my heart.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 They are changing night into day; they say, The light is near the dark.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 If I say to the earth, You are my father; and to the worm, My mother and my sister;
15 Where then is my hope? and who will see my desire?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
