Job 17
1 My spirit is broken, my days are ended, the last resting-place is ready for me.
Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
2 Truly, those who make sport of me are round about me, and my eyes become dark because of their bitter laughing.
Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
3 Be pleased, now, to be responsible for me to yourself; for there is no other who will put his hand in mine.
Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
4 You have kept their hearts from wisdom: for this cause you will not give them honour.
Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
5 As for him who is false to his friend for a reward, light will be cut off from the eyes of his children.
Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
6 He has made me a word of shame to the peoples; I have become a mark for their sport.
Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
7 My eyes have become dark because of my pain, and all my body is wasted to a shade.
Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
8 The upright are surprised at this, and he who has done no wrong is troubled because of the evil-doers.
Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
9 Still the upright keeps on his way, and he who has clean hands gets new strength.
Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
10 But come back, now, all of you, come; and I will not see a wise man among you.
Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
11 My days are past, my purposes are broken off, even the desires of my heart.
Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
12 They are changing night into day; they say, The light is near the dark.
Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)
14 If I say to the earth, You are my father; and to the worm, My mother and my sister;
Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
15 Where then is my hope? and who will see my desire?
Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
