< Job 12 >

1 And Job made answer and said,
پس ایوب در جواب گفت:۱
2 No doubt you have knowledge, and wisdom will come to an end with you.
«به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مرد.۲
3 But I have a mind as well as you; I am equal to you: yes, who has not knowledge of such things as these?
لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی داند؟۳
4 It seems that I am to be as one who is a cause of laughing to his neighbour, one who makes his prayer to God and is answered! the upright man who has done no wrong is to be made sport of!
برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی‌که خدا را خوانده است و او رامستجاب فرموده، مرد عادل و کامل، مسخره شده است.۴
5 In the thought of him who is in comfort there is no respect for one who is in trouble; such is the fate of those whose feet are slipping.
در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هرکه پایش بلغزد.۵
6 There is wealth in the tents of those who make destruction, and those by whom God is moved to wrath are safe; even those whose god is their strength.
خیمه های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند ایمن هستند، که خدای خود را در دست خود می‌آورند.۶
7 But put now a question to the beasts, and get teaching from them; or to the birds of the heaven, and they will make it clear to you;
«لیکن الان از بهایم بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از مرغان هوا و برایت بیان خواهندنمود.۷
8 Or to the things which go flat on the earth, and they will give you wisdom; and the fishes of the sea will give you news of it.
یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهدداد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید.۸
9 Who does not see by all these that the hand of the Lord has done this?
کیست که از جمیع این چیزها نمی فهمد که دست خداوند آنها را به‌جا آورده است،۹
10 In whose hand is the soul of every living thing, and the breath of all flesh of man.
که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟۱۰
11 Are not words tested by the ear, even as food is tasted by the mouth?
آیا گوش سخنان رانمی آزماید، چنانکه کام خوراک خود رامی چشد؟۱۱
12 Old men have wisdom, and a long life gives knowledge.
نزد پیران حکمت است، و عمردراز فطانت می‌باشد.۱۲
13 With him there is wisdom and strength; power and knowledge are his.
لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است.۱۳
14 Truly, there is no building up of what is pulled down by him; when a man is shut up by him, no one may let him loose.
اینک او منهدم می‌سازد و نمی توان بنا نمود. انسان را می‌بندد و نمی توان گشود.۱۴
15 Truly, he keeps back the waters and they are dry; he sends them out and the earth is overturned.
اینک آبهارا باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رهامی کند و زمین را واژگون می‌سازد.۱۵
16 With him are strength and wise designs; he who is guided into error, together with his guide, are in his hands;
قوت ووجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است.۱۶
17 He takes away the wisdom of the wise guides, and makes judges foolish;
مشیران را غارت زده می‌رباید، وحاکمان را احمق می‌گرداند.۱۷
18 He undoes the chains of kings, and puts his band on them;
بند پادشاهان را می گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد.۱۸
19 He makes priests prisoners, overturning those in safe positions;
کاهنان را غارت زده می‌رباید، و زورآوران راسرنگون می‌سازد.۱۹
20 He makes the words of responsible persons without effect, and takes away the good sense of the old;
بلاغت معتمدین را نابودمی گرداند، و فهم پیران را برمی دارد.۲۰
21 He puts shame on chiefs, and takes away the power of the strong;
اهانت رابر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند.۲۱
22 Uncovering deep things out of the dark, and making the deep shade bright;
چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف می‌سازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون می‌آورد.۲۲
23 Increasing nations, and sending destruction on them; making wide the lands of peoples, and then giving them up.
امت‌ها را ترقی می‌دهد و آنهارا هلاک می‌سازد، امت‌ها را وسعت می‌دهد وآنها را جلای وطن می‌فرماید.۲۳
24 He takes away the wisdom of the rulers of the earth, and sends them wandering in a waste where there is no way.
عقل روسای قوم های زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست.۲۴
25 They go feeling about in the dark without light, wandering without help like those overcome with wine.
درتاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.۲۵

< Job 12 >