Job 11

1 Then Zophar the Naamathite made answer and said,

آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد:

2 Are all these words to go unanswered? and is a man seen to be right because he is full of talk?

آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟

3 Are your words of pride to make men keep quiet? and are you to make sport, with no one to put you to shame?

ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟

4 You may say, My way is clean, and I am free from sin in your eyes.

ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی!

5 But if only God would take up the word, opening his lips in argument with you;

ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست.

6 And would make clear to you the secrets of wisdom, and the wonders of his purpose!

ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است.

7 Are you able to take God's measure, to make discovery of the limits of the Ruler of all?

آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟

8 They are higher than heaven; what is there for you to do? deeper than the underworld, and outside your knowledge; (Sheol h7585)

آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟ (Sheol h7585)

9 Longer in measure than the earth, and wider than the sea.

طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر.

10 If he goes on his way, shutting a man up and putting him to death, who may make him go back from his purpose?

وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟

11 For in his eyes men are as nothing; he sees evil and takes note of it.

زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد.

12 And so a hollow-minded man will get wisdom, when a young ass of the field gets teaching.

دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید!

13 But if you put your heart right, stretching out your hands to him;

حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛

14 If you put far away the evil of your hands, and let no wrongdoing have a place in your tent;

گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛

15 Then truly your face will be lifted up, with no mark of sin, and you will be fixed in your place without fear:

آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد.

16 For your sorrow will go from your memory, like waters flowing away:

تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود.

17 And your life will be brighter than day; though it is dark, it will become like the morning.

زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت.

18 And you will be safe because there is hope; after looking round, you will take your rest in quiet;

در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید.

19 Sleeping with no fear of danger; and men will be desiring to have grace in your eyes;

از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد.

20 But the eyes of the evil-doers will be wasting away; their way of flight is gone, and their only hope is the taking of their last breath.

اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.