Isaiah 21
1 The word about the waste land. As storm-winds in the South go rushing through, it comes from the waste land, from the land greatly to be feared.
Ang pahayag mahitungod sa disyerto daplin sa dagat. Sama sa mga alimpulos nga mohaguros ngadto sa Negev ug molabang kini gikan sa kamingawan, gikan sa makalilisang nga yuta.
2 A vision of fear comes before my eyes; the worker of deceit goes on in his false way, and the waster goes on making waste. Up! Elam; to the attack! Media; I have put an end to her sorrow.
Gihatag kanako ang makasusubo nga panan-awon: ang maluibon nga tawo magmaluibon gayod, ug ang tiglaglag molaglag. Tungas ug sulong, Elam; ug liboti, Media; pahunongon ko ang tanan nilang pag-agulo.
3 For this cause I am full of bitter grief; pains like the pains of a woman in childbirth have come on me: I am bent down with sorrow at what comes to my ears; I am shocked by what I see.
Busa nalukop sa kasakit ang akong dapi-dapi; naghawid kanako ang mga kasakit nga sama sa mga kasakit sa babaye nga nagbati; nahugno ako sa akong nadungog; nasamok ako sa akong nakita.
4 My mind is wandering, fear has overcome me: the evening of my desire has been turned into shaking for me.
Mipitik pag-ayo ang akong kasingkasing, nagkurog ako sa kahadlok. Nahadlok na ako sa sayo sa kagabhion, nga mao ang akong pinakagusto nga takna.
5 They make ready the table, they put down the covers, they take food and drink. Up! you captains; put oil on your breastplates.
Giandam nila ang lamesa, ug gibuklad nila ang mga hapin, nangaon ug nag-inom; barog, mga prinsipe, dihogi ang inyong mga taming pinaagi sa lana.
6 For so has the Lord said to me, Go, let a watchman be placed; let him give word of what he sees:
Kay mao kini ang gisulti sa Ginoo kanako, “Lakaw, pagbutang ug usa ka tigbantay; kinahanglan nga mobalita siya sa iyang makita.
7 And when he sees war-carriages, horsemen by twos, war-carriages with asses, war-carriages with camels, let him give special attention.
Sa dihang makakita siya ug karwahe, usa ka paris sa tigkabayo, mga tawo nga nagsakay sa mga asno, ug mga tao nga nagsakay sa mga kamelyo, kinahanglan nga hatagan niya ug pagtagad ug magmaigmat gayod.”
8 And the watchman gave a loud cry, O my lord, I am on the watchtower all day, and am placed in my watch every night:
Misinggit ang tigbantay, “Ginoo, nagtindog ako sa bantayanang tore sa tibuok adlaw, sa matag adlaw, ug nagtindog ako sa akong nahimutangan tibuok gabii.”
9 See, here come war-carriages with men, horsemen by twos: and in answer he said, Babylon is made low, is made low, and all her images are broken on the earth.
Adunay miabot nga karwahe nga adunay tawo ug usa ka paris sa tigkabayo. Misinggit siya, “Napukan ang Babilonia, napukan, ug nangabuak sa yuta ang tanang mga kinulit nga imahe sa mga dios niini.”
10 O my crushed ones, the grain of my floor! I have given you the word which came to me from the Lord of armies, the God of Israel.
Akong giokanan ug paliranan sa tahop, mga anak sa akong giokanan nga salog! Akong ipahayag kaninyo kung unsa ang akong nadungog gikan kang Yahweh nga labawng makagagahom, ang Dios sa Israel.
11 The word about Edom. A voice comes to me from Seir, Watchman, how far gone is the night? how far gone is the night?
Ang pahayag mahitungod sa Duma. Adunay tawo nga nagtawag kanako gikan sa Seir, “Tigbantay, unsa man ang nahibilin sa kagabhion?”
12 The watchman says, The morning has come, but night is still to come: if you have questions to put, put them, and come back again.
Miingon ang tigbantay, “Moabot ang kabuntagon ug ang kagabhion usab. Kung buot ka nga mangutana, unya pangutana; ug balik pag-usab.”
13 The word about Arabia. In the thick woods of Arabia will be your night's resting-place, O travelling bands of Dedanites!
Ang pahayag mahitungod sa Arabia. Nagpahulay kamo sa kamingawan sa Arabia panahon sa gabii, kamong mga panon sa magpapanaw nga Dedanhon.
14 Give water to him who is in need of water; give bread, O men of the land of Tema, to those in flight.
Pagdala ug tubig alang sa mga giuhaw; mga lumolupyo sa yuta sa Tema, sugata ang mga miikyas uban sa tinapay.
15 For they are in flight from the sharp sword, and the bent bow, and from the trouble of war.
Kay miikyas sila gikan sa espada, gikan sa gihulbot nga espada, gikan sa gibawog nga pana, ug gikan sa kabug-aton sa gubat.
16 For so has the Lord said to me, In a year, by the years of a servant working for payment, all the glory of Kedar will come to an end:
Kay mao kini ang gisulti sa Ginoo kanako, “Sulod sa usa ka tuig, makita niini nga sama sa sinuholan nga trabahador alang sa usa ka tuig, matapos na ang tanang himaya sa Kedar.
17 And the rest of the bowmen, the men of war of the children of Kedar, will be small in number: for the Lord, the God of Israel, has said it.
Gamay na lamang ang mabilin sa mga magpapana, ang mga manggugubat sa Kedar.” Kay miingon si Yahweh, ang Dios sa Israel.
