Genesis 15
1 After these things, the word of the Lord came to Abram in a vision, saying, Have no fear, Abram: I will keep you safe, and great will be your reward.
| بعد از این وقایع، خداوند در رویا به ابرام چنین گفت: «ای ابرام نترس، زیرا من همچون سپر از تو محافظت خواهم کرد و اجری بسیار عظیم به تو خواهم داد.» |
2 And Abram said, What will you give me? for I have no child and this Eliezer of Damascus will have all my wealth after me.
| اما ابرام در پاسخ گفت: «ای خداوند یهوه، این اجر تو چه فایده‌ای برای من دارد، زیرا که من فرزندی ندارم و این العازار دمشقی، غلام من، صاحب ثروتم خواهد شد. |
3 And Abram said, You have given me no child, and a servant in my house will get the heritage.
| تو به من نسلی نبخشیده‌ای، پس غلامم وارث من خواهد شد.» |
4 Then said the Lord, This man will not get the heritage, but a son of your body will have your property after you.
| سپس خداوند به او فرمود: «این غلام وارث تو نخواهد شد، زیرا تو خود پسری خواهی داشت و او وارث همه ثروتت خواهد شد.» |
5 And he took him out into the open air, and said to him, Let your eyes be lifted to heaven, and see if the stars may be numbered; even so will your seed be.
| خداوند شب هنگام ابرام را به بیرون خانه فرا خواند و به او فرمود: «ستارگان آسمان را بنگر و ببین آیا می‌توانی آنها را بشماری؟ نسل تو نیز چنین بی‌شمار خواهد بود.» |
6 And he had faith in the Lord, and it was put to his account as righteousness.
| آنگاه ابرام به خداوند ایمان آورد و خداوند این را برای او عدالت به شمار آورد. |
7 And he said to him, I am the Lord, who took you from Ur of the Chaldees, to give you this land for your heritage.
| خدا به ابرام فرمود: «من همان خداوندی هستم که تو را از شهر اور کلدانیان بیرون آوردم تا این سرزمین را به تو دهم.» |
8 And he said, O Lord God, how may I be certain that it will be mine?
| اما ابرام در پاسخ گفت: «خداوند یهوه، چگونه مطمئن شوم که تو این سرزمین را به من خواهی داد؟» |
9 And he said, Take a young cow of three years old, and a she-goat of three years old, and a sheep of three years old, and a dove and a young pigeon.
| خداوند به او فرمود: «یک گوسالهٔ مادهٔ سه ساله، یک بز مادهٔ سه ساله، یک قوچ سه ساله، یک قمری و یک کبوتر برای من بیاور.» |
10 All these he took, cutting them in two and putting one half opposite the other, but not cutting the birds in two.
| ابرام همۀ اینها را نزد خداوند آورد و هر کدام را از بالا تا پایین دو نصف کرد و پاره‌های هر کدام از آنها را در مقابل هم گذاشت؛ ولی پرنده‌ها را نصف نکرد. |
11 And evil birds came down on the bodies, but Abram sent them away.
| و لاشخورهایی را که بر اجساد حیوانات می‌نشستند، دور نمود. |
12 Now when the sun was going down, a deep sleep came on Abram, and a dark cloud of fear.
| هنگام غروب، ابرام به خواب عمیقی فرو رفت. در عالم خواب، تاریکی وحشتناکی او را احاطه کرد. |
13 And he said to Abram, Truly, your seed will be living in a land which is not theirs, as servants to a people who will be cruel to them for four hundred years;
| آنگاه خداوند به ابرام فرمود: «یقین بدان که نسل تو مدت چهارصد سال در مملکت بیگانه‌ای بندگی خواهند کرد و مورد ظلم و ستم قرار خواهند گرفت. |
14 But I will be the judge of that nation whose servants they are, and they will come out from among them with great wealth.
| اما من آن قومی را که ایشان را اسیر سازند، مجازات خواهم نمود و سرانجام نسل تو با اموال زیاد از آنجا بیرون خواهند آمد. |
15 As for you, you will go to your fathers in peace; at the end of a long life you will be put in your last resting-place.
| (تو نیز در کمال پیری در آرامش خواهی مُرد و دفن شده، به پدرانت خواهی پیوست.) |
16 And in the fourth generation they will come back here; for at present the sin of the Amorite is not full.
| آنها بعد از چهار نسل، به این سرزمین باز خواهند گشت، زیرا شرارت قوم اموری که در اینجا زندگی می‌کنند، هنوز به اوج خود نرسیده است.» |
17 Then when the sun went down and it was dark, he saw a smoking fire and a flaming light which went between the parts of the bodies.
| وقتی آفتاب غروب کرد و هوا تاریک شد، تنوری پُر دود و مشعلی فروزان از وسط پاره‌های حیوانات گذشت. |
18 In that day the Lord made an agreement with Abram, and said, To your seed have I given this land from the river of Egypt to the great river, the river Euphrates:
| آن روز خداوند با ابرام عهد بست و فرمود: «من این سرزمین را از مرز مصر تا رود فرات به نسل تو می‌بخشم، |
19 The Kenite, the Kenizzite, and the Kadmonite,
| یعنی سرزمین اقوام قینی، قِنِزّی، قَدمونی، |
20 And the Hittite, and the Perizzite, and the Rephaim,
| حیتّی، فِرزّی، رِفایی، |
21 And the Amorite, and the Canaanite, and the Girgashite, and the Jebusite.
| اَموری، کَنعانی، جِرجاشی و یِبوسی را.» |
