< Ecclesiastes 7 >

1 A good name is better than oil of great price, and the day of death than the day of birth.
نیکنامی از بهترین عطرها نیز خوشبوتر است. روز مرگ از روز تولد بهتر است.
2 It is better to go to the house of weeping, than to go to the house of feasting; because that is the end of every man, and the living will take it to their hearts.
رفتن به خانه‌ای که در آن عزاداری می‌کنند بهتر از رفتن به خانه‌ای است که در آن جشن برپاست، زیرا زندگان باید همیشه این را به یاد داشته باشند که روزی خواهند مرد.
3 Sorrow is better than joy; when the face is sad the mind gets better.
غم از خنده بهتر است، زیرا هر چند صورت را غمگین می‌کند اما باعث صفای دل می‌گردد.
4 The hearts of the wise are in the house of weeping; but the hearts of the foolish are in the house of joy.
کسی که دائم به فکر خوشگذرانی است، نادان است، شخص دانا به مرگ می‌اندیشد.
5 It is better to take note of the protest of the wise, than for a man to give ear to the song of the foolish.
گوش دادن به انتقاد اشخاص دانا بهتر است از گوش دادن به تعریف و تمجید نادانان،
6 Like the cracking of thorns under a pot, so is the laugh of a foolish man; and this again is to no purpose.
که مانند صدای ترق و تروق خارها در آتش، بی‌معنی است.
7 The wise are troubled by the ways of the cruel, and the giving of money is the destruction of the heart.
گرفتن رشوه، شخص دانا را نادان می‌سازد و دل او را فاسد می‌کند.
8 The end of a thing is better than its start, and a gentle spirit is better than pride.
انتهای امر از ابتدایش بهتر است. صبر از غرور بهتر است.
9 Be not quick to let your spirit be angry; because wrath is in the heart of the foolish.
بر خشم خود چیره شو، زیرا کسانی که زود خشمگین می‌شوند نادانند.
10 Say not, Why were the days which have gone by better than these? Such a question comes not from wisdom.
حسرت «روزهای خوب گذشته» را نخور. حکمتی در این کار نیست.
11 Wisdom together with a heritage is good, and a profit to those who see the sun.
حکمت بیش از هر میراثی برای زندگان مفید است.
12 Wisdom keeps a man from danger even as money does; but the value of knowledge is that wisdom gives life to its owner.
حکمت و ثروت هر دو پناهگاهی برای انسان هستند، اما برتری حکمت در این است که حیات می‌بخشد.
13 Give thought to the work of God. Who will make straight what he has made bent?
در مورد آنچه که خداوند انجام داده است فکر کن. آیا کسی می‌تواند آنچه را که خدا کج ساخته، راست نماید؟
14 In the day of wealth have joy, but in the day of evil take thought: God has put the one against the other, so that man may not be certain what will be after him.
پس وقتی سعادت به تو روی می‌آورد شادی کن و هنگامی که سختیها به تو هجوم می‌آورند بدان که خداوند هم خوشی می‌دهد و هم سختی و انسان نمی‌داند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
15 These two have I seen in my life which is to no purpose: a good man coming to his end in his righteousness, and an evil man whose days are long in his evil-doing.
در این زندگی پوچ و بیهوده خیلی چیزها دیده‌ام، از جمله اینکه برخی نیکوکاران زود می‌میرند در حالی که برخی بدکاران عمر طولانی می‌کنند.
16 Be not given overmuch to righteousness and be not over-wise. Why let destruction come on you?
پس بیش از حد نیکوکار و خردمند نباش مبادا خود را از بین ببری،
17 Be not evil overmuch, and be not foolish. Why come to your end before your time?
و بیش از حد بدکار و نادان هم نباش مبادا پیش از اجلت بمیری.
18 It is good to take this in your hand and not to keep your hand from that; he who has the fear of God will be free of the two.
از خدا بترس و از این دو افراط به دور باش تا کامیاب شوی.
19 Wisdom makes a wise man stronger than ten rulers in a town.
یک مرد حکیم تواناتر از ده حاکم است که بر یک شهر حکومت می‌کنند.
20 There is no man on earth of such righteousness that he does good and is free from sin all his days.
در دنیا مرد عادلی وجود ندارد که هر چه می‌کند درست باشد و هرگز خطایی از او سر نزند.
21 Do not give ear to all the words which men say, for fear of hearing the curses of your servant.
حرفهایی را که از مردم می‌شنوی به دل نگیر، حتی وقتی که می‌شنوی غلامت به تو ناسزا می‌گوید؛
22 Your heart has knowledge how frequently others have been cursed by you.
چون تو خودت خوب می‌دانی که بارها به دیگران ناسزا گفته‌ای.
23 All this I have put to the test by wisdom; I said, I will be wise, but it was far from me.
من تمام این چیزها را با حکمت بررسی کردم و تصمیم گرفتم به دنبال حکمت بروم، ولی حکمت از من دور بود.
24 Far off is true existence, and very deep; who may have knowledge of it?
کیست که بتواند آن را به دست آورد؟ حکمت بسیار عمیق و دور از دسترس است.
25 I gave my mind to knowledge and to searching for wisdom and the reason of things, and to the discovery that sin is foolish, and that to be foolish is to be without one's senses.
پس به تحقیق و جستجوی حکمت پرداختم تا به دلیل هر چیزی پی ببرم و دریابم که هر که شرارت و بدی می‌کند احمق و دیوانه است.
26 And I saw a thing more bitter than death, even the woman whose heart is full of tricks and nets, and whose hands are as bands. He with whom God is pleased will get free from her, but the sinner will be taken by her.
زن حیله‌گر تلخ‌تر از مرگ است. عشق او مانند دام، مردان را گرفتار می‌سازد و بازوانش مانند کمند آنها را به بند می‌کشد. کسی که در پی خشنودی خداوند است از دام او رهایی می‌یابد، اما آدم گناهکار گرفتار آن می‌شود.
27 Look! this I have seen, said the Preacher, taking one thing after another to get the true account,
«معلم» می‌گوید: «نتیجۀ تحقیق من این است. پس از بررسی اوضاع از هر جانب به این نتیجه رسیدم.
28 For which my soul is still searching, but I have it not; one man among a thousand have I seen; but a woman among all these I have not seen.
هرچند بارها جستجو کردم، ولی به آنچه که می‌خواستم نرسیدم. از میان هزار نفر فقط یک مرد خوب یافتم اما از بین آنها یک زن خوب هم نیافتم!
29 This only have I seen, that God made men upright, but they have been searching out all sorts of inventions.
بالاخره به این نتیجه رسیدم که خدا انسانها را خوب و راست آفریده است، اما آنها به راههای کج رفته‌اند.»

< Ecclesiastes 7 >