< 2 Corinthians 7 >
1 Because God, then, will give us such rewards, dear brothers, let us make ourselves clean from all evil of flesh and spirit, and become completely holy in the fear of God.
Ka pyikhqi, vawhkaw awikamnaak ve a awm hawh adawngawh, pum ingkaw Myihla amak ciimcaih sak khqi boeih ce ciimcaih sak u sih. Khawsa kqihchahnaak ing ciimcaihnaak soep ing awm u sih.
2 Let your hearts be open to us: we have done no man wrong, no man has been damaged by us, we have made no profit out of any man,
Namik kawlung khuiawh kaimih aham hun ta law uh. U ak khanawh awm ak che am sai unyng, u awm am seet sak unyng, u awm amak tyng na am haw na unyng.
3 It is not with the purpose of judging you that I say this: for I have said before that you are in our hearts for life and death together.
Nangmih bo sak aham ve am haw na unyng. Nangmih bo sak aham ve ak awi ap kqawn unyng; nangmih mi hqing haih thih haih aham kaimih ak kawlung khuiawh hun ta uhyk ti tice nik kqawn law pek khqi hawh nyng.
4 My words to you are without fear, I am full of pride on account of you: I have great comfort and joy in all our troubles.
Nangmih ve ni ypnak khqi nyng; cedawngawh nangmih awh ce oekqu nyng. A kak tha awm hy; kyinaak soep ka huhnaak awh ka zeelnaak ing be nyng.
5 For even when we had come into Macedonia our flesh had no rest, but we were troubled on every side; there were fightings outside and fears inside.
Makedonia qamna kami law awh, vawhkaw kami pum ing ngaiqepnaak qoe am ta nawh kyinaak ing awm poepa unyng. Voei avang qaaltuknaak awm nawh ak khui benawh kqihnaak ing awm unyng.
6 But God who gives comfort to the poor in spirit gave us comfort by the coming of Titus;
Cehlai ak kaikhyt na ak awmkhqi ngaih ak ding sakkung Khawsa ing Tita a tyih lawnaak ak caming ngaihdingnaak ce ni pek khqi hy,
7 And not by his coming only, but by the comfort which he had in you, while he gave us word of your desire, your sorrow, your care for me; so that I was still more glad.
Anih a lawnaak ak cam doeng am nawh, nami awmdamnaak khqi, naming kqaangnaak khqi, kak khanawh nami leeknaak anim thennaak khqi ingkaw nangmih awhkaw ngaihqepnaak ing awm ka ngai ni qep sak hy.
8 For though my letter gave you pain, I have no regret for it now, though I had before; for I see that the letter gave you pain, but only for a time.
Ca ka ni pat law khqi awh nangmih kaw ni seet sak khqi mai nyng seiawm am zut nyng. Am zut thai nyng – kak ca ing namik kaw ni seet sak khqi hy tice sim nyng, cehlai kawlhkalh mai awh ni.
9 Now I am glad, not that you had sorrow, but that your sorrow was the cause of a change of heart; for yours was a holy sorrow so that you might undergo no loss by us in anything.
Cehlai tuh zeel nyng, namik kaw ka ni seet sak khqi awh am nawh, namik kawseetnaak ing a ning zut sak khqi awh ni. Khawsa ang cainaak amyihna namik kaw se hy, kaimih ing nami tlawhnaak aham ikaw awm am sai unyng.
10 For the sorrow which God gives is the cause of salvation through a change of heart, in which there is no reason for grief: but the sorrow of the world is a cause of death.
Khawsa kawngaihna kawseetnaak ing hulnaak a hamna zytnaak pha sak nawh, cece nik kawseet hly kawi am ni. Khawmdek kawseetnaak ingtaw thihnaak pha sak hy.
11 For you see what care was produced in you by this very sorrow of yours before God, what clearing of yourselves, what wrath against sin, what fear, what desire, what serious purpose, what punishment. In everything you have made it clear that you are free from sin in this business.
Khawsa ak kawngaihna kawseetnaak ing nangmih ikawmyihna a ni awm sak khqi tice toek lah uh: them am quuknaak, seet am sainaak, thawlh sai sawhnaak ingkaw thawlh kqihnaak, thahlynaak, ak thawlh toel thainaak khqi ce ni taak sak khqi hy.
12 So though I sent you a letter, it was not only because of the man who did the wrong, or because of him to whom the wrong was done, but so that your true care for us might be made clear in the eyes of God.
Cedawngawh nangmih a venawh ca qee law hlai nyng, thlang pynoet a thawlhnaak, am awhtaw, thawlhnaak ak saikhqi awh am nawh, Khawsa haiawh nangmih ing kaimih ak awi ngai uhyk ti tice nami huh thainaak ahamni.
13 So we have been comforted: and we had the greater joy in our comfort because of the joy of Titus, for his spirit had been made glad by you all.
Vemyihkhqi boeih awh ve kamik tha na awm hy. Kaimih ak thaawmnaak coengawh, Tita a zeelnaak ce awm kami huh awh kamik kaw zeel khqoet bai hy, kawtih nangmih boeih ing anih ce ak kawlung caih sak pang uhyk ti.
14 For I was not put to shame in anything in which I may have made clear to him my pride in you; but as we said nothing to you but what was true, so the good things which I said to Titus about you were seen by him to be true.
Anih a venawh nangmih ce ni zoeksang khqi hawh nyng, nangmih ing kak kaw zeel law sak uhyk ti. Nangmih a venawh kak kqawn law hawh amyihna ik-oeih boeih ce thym hy, cedawngawh Tita a venawh nangmih ka ni zoeksangnaak khqi awm thym hy.
15 And his love to you is the more increased by his memory of you all, how you gave way to his authority, and how you took him to your hearts with fear and honour.
Nangmih ing awi ngai uhyk ti tice a huh awh nangmih ing anih ce kqih ingkaw thyn doena nami do dawngawh nangmih a ni lungnaak khqi ce sang khqoet bai hy.
16 It gives me great joy to see you answering to my good opinion of you in every way.
Tuh taw nangmih ce ka ni ypnaak khqi hawh dawngawh ka zeelnaak soep hawh hy.