1 Corinthians 13

1 If I make use of the tongues of men and of angels, and have not love, I am like sounding brass, or a loud-tongued bell.

ਮਰ੍ਤ੍ਯਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਣਾਂ ਭਾਸ਼਼ਾ ਭਾਸ਼਼ਮਾਣੋ(ਅ)ਹੰ ਯਦਿ ਪ੍ਰੇਮਹੀਨੋ ਭਵੇਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਵਾਦਕਤਾਲਸ੍ਵਰੂਪੋ ਨਿਨਾਦਕਾਰਿਭੇਰੀਸ੍ਵਰੂਪਸ਼੍ਚ ਭਵਾਮਿ|

2 And if I have a prophet's power, and have knowledge of all secret things; and if I have all faith, by which mountains may be moved from their place, but have not love, I am nothing.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾਦੇਸ਼ਾਢ੍ਯਃ ਸ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਗੁਪ੍ਤਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਵਿਦ੍ਯਾਞ੍ਚ ਜਾਨੀਯਾਂ ਪੂਰ੍ਣਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਸਨ੍ ਸ਼ੈਲਾਨ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੀਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਞ੍ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਪ੍ਰੇਮਹੀਨੋ ਭਵੇਯੰ ਤਰ੍ਹ੍ਯਗਣਨੀਯ ਏਵ ਭਵਾਮਿ|

3 And if I give all my goods to the poor, and if I give my body to be burned, but have not love, it is of no profit to me.

ਅਪਰੰ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਅੰਨਦਾਨੇਨ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਤ੍ਯਜੇਯੰ ਦਾਹਨਾਯ ਸ੍ਵਸ਼ਰੀਰੰ ਸਮਰ੍ਪਯੇਯਞ੍ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਪ੍ਰੇਮਹੀਨੋ ਭਵੇਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਮਦਰ੍ਥੰ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੰ ਭਵਤਿ|

4 Love is never tired of waiting; love is kind; love has no envy; love has no high opinion of itself, love has no pride;

ਪ੍ਰੇਮ ਚਿਰਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁ ਹਿਤੈਸ਼਼ਿ ਚ, ਪ੍ਰੇਮ ਨਿਰ੍ਦ੍ਵੇਸ਼਼ਮ੍ ਅਸ਼ਠੰ ਨਿਰ੍ਗਰ੍ੱਵਞ੍ਚ|

5 Love's ways are ever fair, it takes no thought for itself; it is not quickly made angry, it takes no account of evil;

ਅਪਰੰ ਤਤ੍ ਕੁਤ੍ਸਿਤੰ ਨਾਚਰਤਿ, ਆਤ੍ਮਚੇਸ਼਼੍ਟਾਂ ਨ ਕੁਰੁਤੇ ਸਹਸਾ ਨ ਕ੍ਰੁਧ੍ਯਤਿ ਪਰਾਨਿਸ਼਼੍ਟੰ ਨ ਚਿਨ੍ਤਯਤਿ,

6 It takes no pleasure in wrongdoing, but has joy in what is true;

ਅਧਰ੍ੰਮੇ ਨ ਤੁਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸਤ੍ਯ ਏਵ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਯਤਿ|

7 Love has the power of undergoing all things, having faith in all things, hoping all things.

ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਤਿਤਿਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਭਦ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਹਤੇ ਚ|

8 Though the prophet's word may come to an end, tongues come to nothing, and knowledge have no more value, love has no end.

ਪ੍ਰੇਮ੍ਨੋ ਲੋਪਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾਦੇਸ਼ਕਥਨੰ ਲੋਪ੍ਸ੍ਯਤੇ ਪਰਭਾਸ਼਼ਾਭਾਸ਼਼ਣੰ ਨਿਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਜ੍ਞਾਨਮਪਿ ਲੋਪੰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ|

9 For our knowledge is only in part, and the prophet's word gives only a part of what is true:

ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਜ੍ਞਾਨੰ ਖਣ੍ਡਮਾਤ੍ਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾਦੇਸ਼ਕਥਨਮਪਿ ਖਣ੍ਡਮਾਤ੍ਰੰ|

10 But when that which is complete is come, then that which is in part will be no longer necessary.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਾਸੁ ਸਿੱਧਤਾਂ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਤਾਨਿ ਖਣ੍ਡਮਾਤ੍ਰਾਣਿ ਲੋਪੰ ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤੇ|

11 When I was a child, I made use of a child's language, I had a child's feelings and a child's thoughts: now that I am a man, I have put away the things of a child.

ਬਾਲ੍ਯਕਾਲੇ(ਅ)ਹੰ ਬਾਲ ਇਵਾਭਾਸ਼਼ੇ ਬਾਲ ਇਵਾਚਿਨ੍ਤਯਞ੍ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੌਵਨੇ ਜਾਤੇ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਬਾਲ੍ਯਾਚਰਣੰ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍|

12 For now we see things in a glass, darkly; but then face to face: now my knowledge is in part; then it will be complete, even as God's knowledge of me.

ਇਦਾਨੀਮ੍ ਅਭ੍ਰਮਧ੍ਯੇਨਾਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਲਭ੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ| ਅਧੁਨਾ ਮਮ ਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਅਲ੍ਪਿਸ਼਼੍ਠੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਹੰ ਯਥਾਵਗਮ੍ਯਸ੍ਤਥੈਵਾਵਗਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|

13 But now we still have faith, hope, love, these three; and the greatest of these is love.

ਇਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰੇਮ ਚ ਤ੍ਰੀਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਚ ਪ੍ਰੇਮ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੰ|