Zechariah 7
1 In the fourth year of King Darius, the word of the LORD came to Zechariah on the fourth day of the ninth month, the month of Chislev.
Ug nahitabo sa ikaupat ka tuig ni hari Dario, nga ang pulong ni Jehova midangat kang Zacarias sa ikaupat ka adlaw sa ikasiyam ka bulan nga mao ang Chislev.
2 Now the people of Bethel had sent Sharezer and Regem-melech, along with their men, to plead before the LORD
Karon gipadala sa mga taga-Beth-el si Saraser ug si Regem-melech uban ang ilang mga tawo, sa pagpangamuyo sa kalooy ni Jehova,
3 by asking the priests of the house of the LORD of Hosts, as well as the prophets, “Should I weep and fast in the fifth month, as I have done these many years?”
Ug sa pagsulti sa mga sacerdote nga didto sa balay ni Jehova sa mga panon, ug sa mga manalagna, sa pag-ingon: Maghilak ba ako sa ikalima ka bulan, nga magalain sa akong kaugalingon ingon sa akong ginabuhat sulod niining daghang katuigan?
4 Then the word of the LORD of Hosts came to me, saying,
Unya ang pulong ni Jehova sa mga panon midangat kanako, nga nagaingon:
5 “Ask all the people of the land and the priests, ‘When you fasted and mourned in the fifth and seventh months for these seventy years, was it really for Me that you fasted?
Sultihi ang tanang katawohan sa yuta, ug ang mga sacerdote, nga magaingon: Sa pagpuasa ug sa pagbangotan ninyo sa ikalima ug sa ikapito ka bulan, bisan niining kapitoan ka tuig, nagpuasa ba gayud kamo kanako, bisan pa kanako?
6 And when you were eating and drinking, were you not doing so simply for yourselves?
Ug sa pagkaon ninyo, ug sa pag-inum ninyo, wala ba kamo magkaon alang sa inyong kaugalingon, ug mag-inum alang sa inyo lamang nga kaugalingon?
7 Are these not the words that the LORD proclaimed through the earlier prophets, when Jerusalem and its surrounding towns were populous and prosperous, and the Negev and the foothills were inhabited?’”
Wala ba kamo magpalalinghug sa mga pulong nga gisinggit ni Jehova pinaagi sa unang mga manalagna, sa diha nga ginapuy-an pa ang Jerusalem ug sa nagmauswagon pa, ug sa naglibut pa ang mga ciudad niini, sa ginapuy-an pa ang Habagatan ug ang kapatagan?
8 Then the word of the LORD came to Zechariah, saying,
Ug ang pulong ni Jehova midangat kang Zacarias, nga nagaingon:
9 “This is what the LORD of Hosts says: ‘Administer true justice. Show loving devotion and compassion to one another.
Mao kini ang gisulti ni Jehova sa mga panon, nga nagaingon: Magpahamtang ka sa matuod nga paghukom, ug magpakita sa kalooy ug malomong pagbati ang tagsatagsa ka tawo sa iyang igsoon;
10 Do not oppress the widow or the fatherless, the foreigner or the poor. And do not plot evil in your hearts against one another.’
Ug dili mo pagdaugdaugon ang mga balong babaye, ni ang mga ilo, ni ang dumuloong, ni ang kabus; ug bisan kinsa kaninyo ayaw pahunahunaa ug dautan batok sa iyang igsoon sulod sa iyang kasingkasing.
11 But they refused to pay attention and turned a stubborn shoulder; they stopped up their ears from hearing.
Apan sila nanagdumili sa pagpatalinghug, ug minggabling sa mga abaga, ug gisampungan ang ilang mga igdulungog aron sila dili managpakadungog.
12 They made their hearts like flint and would not listen to the law or to the words that the LORD of Hosts had sent by His Spirit through the earlier prophets. Therefore great anger came from the LORD of Hosts.
Oo, ang ilang mga kasingkasing ilang gihimo nga ingon sa bato nga sama sa diamante kagahi, tingali unya sila makadungog sa Kasugoan, ug sa mga pulong nga gipadala ni Jehova sa mga panon pinaagi sa iyang Espiritu pinaagi sa unang mga manalagna; busa midangat ang dakung kaligutgut gikan kang Jehova sa mga panon:
13 And just as I had called and they would not listen, so when they called I would not listen, says the LORD of Hosts.
Ug nahitabo nga, sa misinggit siya, ug sila wala managpatalinghug, sa maong pagkaagi sila manasinggit, ug ako dili magpatalinghug, nagaingon si Jehova sa mga panon:
14 But I scattered them with a whirlwind among all the nations that they had not known, and the land was left desolate behind them so that no one could come or go. Thus they turned the pleasant land into a desolation.”
Apan pagatibulaagon ko sila pinaagi sa alimpulos sa taliwala sa tanang mga nasud nga wala nila hiilhi. Sa ingon niana ang yuta nahimong kamingawan nga ilang gitalikdan, sa pagkaagi nga wala nay tawo nga milatas ngadto ni mibalik nganhi: kay ang tilinguhaon nga yuta ilang gihimong kamingawan.
