Romans 7
1 Do you not know, brothers (for I am speaking to those who know the law), that the law has authority over a man only as long as he lives?
హే భ్రాతృగణ వ్యవస్థావిదః ప్రతి మమేదం నివేదనం| విధిః కేవలం యావజ్జీవం మానవోపర్య్యధిపతిత్వం కరోతీతి యూయం కిం న జానీథ?
2 For instance, a married woman is bound by law to her husband as long as he lives. But if her husband dies, she is released from the law of marriage.
యావత్కాలం పతి ర్జీవతి తావత్కాలమ్ ఊఢా భార్య్యా వ్యవస్థయా తస్మిన్ బద్ధా తిష్ఠతి కిన్తు యది పతి ర్మ్రియతే తర్హి సా నారీ పత్యు ర్వ్యవస్థాతో ముచ్యతే|
3 So then, if she is joined to another man while her husband is still alive, she is called an adulteress; but if her husband dies, she is free from that law and is not an adulteress, even if she marries another man.
ఏతత్కారణాత్ పత్యుర్జీవనకాలే నారీ యద్యన్యం పురుషం వివహతి తర్హి సా వ్యభిచారిణీ భవతి కిన్తు యది స పతి ర్మ్రియతే తర్హి సా తస్యా వ్యవస్థాయా ముక్తా సతీ పురుషాన్తరేణ వ్యూఢాపి వ్యభిచారిణీ న భవతి|
4 Therefore, my brothers, you also died to the law through the body of Christ, that you might belong to another, to Him who was raised from the dead, in order that we might bear fruit to God.
హే మమ భ్రాతృగణ, ఈశ్వరనిమిత్తం యదస్మాకం ఫలం జాయతే తదర్థం శ్మశానాద్ ఉత్థాపితేన పురుషేణ సహ యుష్మాకం వివాహో యద్ భవేత్ తదర్థం ఖ్రీష్టస్య శరీరేణ యూయం వ్యవస్థాం ప్రతి మృతవన్తః|
5 For when we lived according to the flesh, the sinful passions aroused by the law were at work in our bodies, bearing fruit for death.
యతోఽస్మాకం శారీరికాచరణసమయే మరణనిమిత్తం ఫలమ్ ఉత్పాదయితుం వ్యవస్థయా దూషితః పాపాభిలాషోఽస్మాకమ్ అఙ్గేషు జీవన్ ఆసీత్|
6 But now, having died to what bound us, we have been released from the law, so that we serve in the new way of the Spirit, and not in the old way of the written code.
కిన్తు తదా యస్యా వ్యవస్థాయా వశే ఆస్మహి సామ్ప్రతం తాం ప్రతి మృతత్వాద్ వయం తస్యా అధీనత్వాత్ ముక్తా ఇతి హేతోరీశ్వరోఽస్మాభిః పురాతనలిఖితానుసారాత్ న సేవితవ్యః కిన్తు నవీనస్వభావేనైవ సేవితవ్యః
7 What then shall we say? Is the law sin? Certainly not! Indeed, I would not have been mindful of sin if not for the law. For I would not have been aware of coveting if the law had not said, “Do not covet.”
తర్హి వయం కిం బ్రూమః? వ్యవస్థా కిం పాపజనికా భవతి? నేత్థం భవతు| వ్యవస్థామ్ అవిద్యమానాయాం పాపం కిమ్ ఇత్యహం నావేదం; కిఞ్చ లోభం మా కార్షీరితి చేద్ వ్యవస్థాగ్రన్థే లిఖితం నాభవిష్యత్ తర్హి లోభః కిమ్భూతస్తదహం నాజ్ఞాస్యం|
8 But sin, seizing its opportunity through the commandment, produced in me every kind of covetous desire. For apart from the law, sin is dead.
కిన్తు వ్యవస్థయా పాపం ఛిద్రం ప్రాప్యాస్మాకమ్ అన్తః సర్వ్వవిధం కుత్సితాభిలాషమ్ అజనయత్; యతో వ్యవస్థాయామ్ అవిద్యమానాయాం పాపం మృతం|
9 Once I was alive apart from the law; but when the commandment came, sin sprang to life and I died.
అపరం పూర్వ్వం వ్యవస్థాయామ్ అవిద్యమానాయామ్ అహమ్ అజీవం తతః పరమ్ ఆజ్ఞాయామ్ ఉపస్థితాయామ్ పాపమ్ అజీవత్ తదాహమ్ అమ్రియే|
10 So I discovered that the very commandment that was meant to bring life actually brought death.
ఇత్థం సతి జీవననిమిత్తా యాజ్ఞా సా మమ మృత్యుజనికాభవత్|
11 For sin, seizing its opportunity through the commandment, deceived me and through the commandment put me to death.
యతః పాపం ఛిద్రం ప్రాప్య వ్యవస్థితాదేశేన మాం వఞ్చయిత్వా తేన మామ్ అహన్|
12 So then, the law is holy, and the commandment is holy, righteous, and good.
అతఏవ వ్యవస్థా పవిత్రా, ఆదేశశ్చ పవిత్రో న్యాయ్యో హితకారీ చ భవతి|
13 Did that which is good, then, become death to me? Certainly not! But in order that sin might be exposed as sin, it produced death in me through what was good, so that through the commandment sin might become utterly sinful.
తర్హి యత్ స్వయం హితకృత్ తత్ కిం మమ మృత్యుజనకమ్ అభవత్? నేత్థం భవతు; కిన్తు పాపం యత్ పాతకమివ ప్రకాశతే తథా నిదేశేన పాపం యదతీవ పాతకమివ ప్రకాశతే తదర్థం హితోపాయేన మమ మరణమ్ అజనయత్|
14 We know that the law is spiritual; but I am unspiritual, sold as a slave to sin.
వ్యవస్థాత్మబోధికేతి వయం జానీమః కిన్త్వహం శారీరతాచారీ పాపస్య క్రీతకిఙ్కరో విద్యే|
15 I do not understand what I do. For what I want to do, I do not do. But what I hate, I do.
యతో యత్ కర్మ్మ కరోమి తత్ మమ మనోఽభిమతం నహి; అపరం యన్ మమ మనోఽభిమతం తన్న కరోమి కిన్తు యద్ ఋతీయే తత్ కరోమి|
16 And if I do what I do not want to do, I admit that the law is good.
తథాత్వే యన్ మమానభిమతం తద్ యది కరోమి తర్హి వ్యవస్థా సూత్తమేతి స్వీకరోమి|
17 In that case, it is no longer I who do it, but it is sin living in me that does it.
అతఏవ సమ్ప్రతి తత్ కర్మ్మ మయా క్రియత ఇతి నహి కిన్తు మమ శరీరస్థేన పాపేనైవ క్రియతే|
18 I know that nothing good lives in me, that is, in my flesh; for I have the desire to do what is good, but I cannot carry it out.
యతో మయి, అర్థతో మమ శరీరే, కిమప్యుత్తమం న వసతి, ఏతద్ అహం జానామి; మమేచ్ఛుకతాయాం తిష్ఠన్త్యామప్యహమ్ ఉత్తమకర్మ్మసాధనే సమర్థో న భవామి|
19 For I do not do the good I want to do. Instead, I keep on doing the evil I do not want to do.
యతో యాముత్తమాం క్రియాం కర్త్తుమహం వాఞ్ఛామి తాం న కరోమి కిన్తు యత్ కుత్సితం కర్మ్మ కర్త్తుమ్ అనిచ్ఛుకోఽస్మి తదేవ కరోమి|
20 And if I do what I do not want, it is no longer I who do it, but it is sin living in me that does it.
అతఏవ యద్యత్ కర్మ్మ కర్త్తుం మమేచ్ఛా న భవతి తద్ యది కరోమి తర్హి తత్ మయా న క్రియతే, మమాన్తర్వర్త్తినా పాపేనైవ క్రియతే|
21 So this is the principle I have discovered: When I want to do good, evil is right there with me.
భద్రం కర్త్తుమ్ ఇచ్ఛుకం మాం యో ఽభద్రం కర్త్తుం ప్రవర్త్తయతి తాదృశం స్వభావమేకం మయి పశ్యామి|
22 For in my inner being I delight in God’s law.
అహమ్ ఆన్తరికపురుషేణేశ్వరవ్యవస్థాయాం సన్తుష్ట ఆసే;
23 But I see another law at work in my body, warring against the law of my mind and holding me captive to the law of sin that dwells within me.
కిన్తు తద్విపరీతం యుధ్యన్తం తదన్యమేకం స్వభావం మదీయాఙ్గస్థితం ప్రపశ్యామి, స మదీయాఙ్గస్థితపాపస్వభావస్యాయత్తం మాం కర్త్తుం చేష్టతే|
24 What a wretched man I am! Who will rescue me from this body of death?
హా హా యోఽహం దుర్భాగ్యో మనుజస్తం మామ్ ఏతస్మాన్ మృతాచ్ఛరీరాత్ కో నిస్తారయిష్యతి?
25 Thanks be to God, through Jesus Christ our Lord! So then, with my mind I serve the law of God, but with my flesh I serve the law of sin.
అస్మాకం ప్రభుణా యీశుఖ్రీష్టేన నిస్తారయితారమ్ ఈశ్వరం ధన్యం వదామి| అతఏవ శరీరేణ పాపవ్యవస్థాయా మనసా తు ఈశ్వరవ్యవస్థాయాః సేవనం కరోమి|
