Romans 7
1 Do you not know, brothers (for I am speaking to those who know the law), that the law has authority over a man only as long as he lives?
ហេ ភ្រាត្ឫគណ វ្យវស្ថាវិទះ ប្រតិ មមេទំ និវេទនំ។ វិធិះ កេវលំ យាវជ្ជីវំ មានវោបយ៌្យធិបតិត្វំ ករោតីតិ យូយំ កិំ ន ជានីថ?
2 For instance, a married woman is bound by law to her husband as long as he lives. But if her husband dies, she is released from the law of marriage.
យាវត្កាលំ បតិ រ្ជីវតិ តាវត្កាលម៑ ឩឍា ភាយ៌្យា វ្យវស្ថយា តស្មិន៑ ពទ្ធា តិឞ្ឋតិ កិន្តុ យទិ បតិ រ្ម្រិយតេ តហ៌ិ សា នារី បត្យុ រ្វ្យវស្ថាតោ មុច្យតេ។
3 So then, if she is joined to another man while her husband is still alive, she is called an adulteress; but if her husband dies, she is free from that law and is not an adulteress, even if she marries another man.
ឯតត្ការណាត៑ បត្យុជ៌ីវនកាលេ នារី យទ្យន្យំ បុរុឞំ វិវហតិ តហ៌ិ សា វ្យភិចារិណី ភវតិ កិន្តុ យទិ ស បតិ រ្ម្រិយតេ តហ៌ិ សា តស្យា វ្យវស្ថាយា មុក្តា សតី បុរុឞាន្តរេណ វ្យូឍាបិ វ្យភិចារិណី ន ភវតិ។
4 Therefore, my brothers, you also died to the law through the body of Christ, that you might belong to another, to Him who was raised from the dead, in order that we might bear fruit to God.
ហេ មម ភ្រាត្ឫគណ, ឦឝ្វរនិមិត្តំ យទស្មាកំ ផលំ ជាយតេ តទត៌្ហំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាបិតេន បុរុឞេណ សហ យុឞ្មាកំ វិវាហោ យទ៑ ភវេត៑ តទត៌្ហំ ខ្រីឞ្ដស្យ ឝរីរេណ យូយំ វ្យវស្ថាំ ប្រតិ ម្ឫតវន្តះ។
5 For when we lived according to the flesh, the sinful passions aroused by the law were at work in our bodies, bearing fruit for death.
យតោៜស្មាកំ ឝារីរិកាចរណសមយេ មរណនិមិត្តំ ផលម៑ ឧត្បាទយិតុំ វ្យវស្ថយា ទូឞិតះ បាបាភិលាឞោៜស្មាកម៑ អង្គេឞុ ជីវន៑ អាសីត៑។
6 But now, having died to what bound us, we have been released from the law, so that we serve in the new way of the Spirit, and not in the old way of the written code.
កិន្តុ តទា យស្យា វ្យវស្ថាយា វឝេ អាស្មហិ សាម្ប្រតំ តាំ ប្រតិ ម្ឫតត្វាទ៑ វយំ តស្យា អធីនត្វាត៑ មុក្តា ឥតិ ហេតោរីឝ្វរោៜស្មាភិះ បុរាតនលិខិតានុសារាត៑ ន សេវិតវ្យះ កិន្តុ នវីនស្វភាវេនៃវ សេវិតវ្យះ
7 What then shall we say? Is the law sin? Certainly not! Indeed, I would not have been mindful of sin if not for the law. For I would not have been aware of coveting if the law had not said, “Do not covet.”
តហ៌ិ វយំ កិំ ព្រូមះ? វ្យវស្ថា កិំ បាបជនិកា ភវតិ? នេត្ថំ ភវតុ។ វ្យវស្ថាម៑ អវិទ្យមានាយាំ បាបំ កិម៑ ឥត្យហំ នាវេទំ; កិញ្ច លោភំ មា កាឞ៌ីរិតិ ចេទ៑ វ្យវស្ថាគ្រន្ថេ លិខិតំ នាភវិឞ្យត៑ តហ៌ិ លោភះ កិម្ភូតស្តទហំ នាជ្ញាស្យំ។
8 But sin, seizing its opportunity through the commandment, produced in me every kind of covetous desire. For apart from the law, sin is dead.
កិន្តុ វ្យវស្ថយា បាបំ ឆិទ្រំ ប្រាប្យាស្មាកម៑ អន្តះ សវ៌្វវិធំ កុត្សិតាភិលាឞម៑ អជនយត៑; យតោ វ្យវស្ថាយាម៑ អវិទ្យមានាយាំ បាបំ ម្ឫតំ។
9 Once I was alive apart from the law; but when the commandment came, sin sprang to life and I died.
អបរំ បូវ៌្វំ វ្យវស្ថាយាម៑ អវិទ្យមានាយាម៑ អហម៑ អជីវំ តតះ បរម៑ អាជ្ញាយាម៑ ឧបស្ថិតាយាម៑ បាបម៑ អជីវត៑ តទាហម៑ អម្រិយេ។
10 So I discovered that the very commandment that was meant to bring life actually brought death.
ឥត្ថំ សតិ ជីវននិមិត្តា យាជ្ញា សា មម ម្ឫត្យុជនិកាភវត៑។
11 For sin, seizing its opportunity through the commandment, deceived me and through the commandment put me to death.
យតះ បាបំ ឆិទ្រំ ប្រាប្យ វ្យវស្ថិតាទេឝេន មាំ វញ្ចយិត្វា តេន មាម៑ អហន៑។
12 So then, the law is holy, and the commandment is holy, righteous, and good.
អតឯវ វ្យវស្ថា បវិត្រា, អាទេឝឝ្ច បវិត្រោ ន្យាយ្យោ ហិតការី ច ភវតិ។
13 Did that which is good, then, become death to me? Certainly not! But in order that sin might be exposed as sin, it produced death in me through what was good, so that through the commandment sin might become utterly sinful.
តហ៌ិ យត៑ ស្វយំ ហិតក្ឫត៑ តត៑ កិំ មម ម្ឫត្យុជនកម៑ អភវត៑? នេត្ថំ ភវតុ; កិន្តុ បាបំ យត៑ បាតកមិវ ប្រកាឝតេ តថា និទេឝេន បាបំ យទតីវ បាតកមិវ ប្រកាឝតេ តទត៌្ហំ ហិតោបាយេន មម មរណម៑ អជនយត៑។
14 We know that the law is spiritual; but I am unspiritual, sold as a slave to sin.
វ្យវស្ថាត្មពោធិកេតិ វយំ ជានីមះ កិន្ត្វហំ ឝារីរតាចារី បាបស្យ ក្រីតកិង្ករោ វិទ្យេ។
15 I do not understand what I do. For what I want to do, I do not do. But what I hate, I do.
យតោ យត៑ កម៌្ម ករោមិ តត៑ មម មនោៜភិមតំ នហិ; អបរំ យន៑ មម មនោៜភិមតំ តន្ន ករោមិ កិន្តុ យទ៑ ឫតីយេ តត៑ ករោមិ។
16 And if I do what I do not want to do, I admit that the law is good.
តថាត្វេ យន៑ មមានភិមតំ តទ៑ យទិ ករោមិ តហ៌ិ វ្យវស្ថា សូត្តមេតិ ស្វីករោមិ។
17 In that case, it is no longer I who do it, but it is sin living in me that does it.
អតឯវ សម្ប្រតិ តត៑ កម៌្ម មយា ក្រិយត ឥតិ នហិ កិន្តុ មម ឝរីរស្ថេន បាបេនៃវ ក្រិយតេ។
18 I know that nothing good lives in me, that is, in my flesh; for I have the desire to do what is good, but I cannot carry it out.
យតោ មយិ, អត៌្ហតោ មម ឝរីរេ, កិមប្យុត្តមំ ន វសតិ, ឯតទ៑ អហំ ជានាមិ; មមេច្ឆុកតាយាំ តិឞ្ឋន្ត្យាមប្យហម៑ ឧត្តមកម៌្មសាធនេ សមត៌្ហោ ន ភវាមិ។
19 For I do not do the good I want to do. Instead, I keep on doing the evil I do not want to do.
យតោ យាមុត្តមាំ ក្រិយាំ កត៌្តុមហំ វាញ្ឆាមិ តាំ ន ករោមិ កិន្តុ យត៑ កុត្សិតំ កម៌្ម កត៌្តុម៑ អនិច្ឆុកោៜស្មិ តទេវ ករោមិ។
20 And if I do what I do not want, it is no longer I who do it, but it is sin living in me that does it.
អតឯវ យទ្យត៑ កម៌្ម កត៌្តុំ មមេច្ឆា ន ភវតិ តទ៑ យទិ ករោមិ តហ៌ិ តត៑ មយា ន ក្រិយតេ, មមាន្តវ៌ត៌្តិនា បាបេនៃវ ក្រិយតេ។
21 So this is the principle I have discovered: When I want to do good, evil is right there with me.
ភទ្រំ កត៌្តុម៑ ឥច្ឆុកំ មាំ យោ ៜភទ្រំ កត៌្តុំ ប្រវត៌្តយតិ តាទ្ឫឝំ ស្វភាវមេកំ មយិ បឝ្យាមិ។
22 For in my inner being I delight in God’s law.
អហម៑ អាន្តរិកបុរុឞេណេឝ្វរវ្យវស្ថាយាំ សន្តុឞ្ដ អាសេ;
23 But I see another law at work in my body, warring against the law of my mind and holding me captive to the law of sin that dwells within me.
កិន្តុ តទ្វិបរីតំ យុធ្យន្តំ តទន្យមេកំ ស្វភាវំ មទីយាង្គស្ថិតំ ប្របឝ្យាមិ, ស មទីយាង្គស្ថិតបាបស្វភាវស្យាយត្តំ មាំ កត៌្តុំ ចេឞ្ដតេ។
24 What a wretched man I am! Who will rescue me from this body of death?
ហា ហា យោៜហំ ទុព៌្ហាគ្យោ មនុជស្តំ មាម៑ ឯតស្មាន៑ ម្ឫតាច្ឆរីរាត៑ កោ និស្តារយិឞ្យតិ?
25 Thanks be to God, through Jesus Christ our Lord! So then, with my mind I serve the law of God, but with my flesh I serve the law of sin.
អស្មាកំ ប្រភុណា យីឝុខ្រីឞ្ដេន និស្តារយិតារម៑ ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទាមិ។ អតឯវ ឝរីរេណ បាបវ្យវស្ថាយា មនសា តុ ឦឝ្វរវ្យវស្ថាយាះ សេវនំ ករោមិ។
