Psalms 94
1 O LORD, God of vengeance, O God of vengeance, shine forth.
И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
2 Rise up, O Judge of the earth; render a reward to the proud.
Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
3 How long will the wicked, O LORD, how long will the wicked exult?
Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
4 They pour out arrogant words; all workers of iniquity boast.
Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
5 They crush Your people, O LORD; they oppress Your heritage.
Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
6 They kill the widow and the foreigner; they murder the fatherless.
Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
7 They say, “The LORD does not see; the God of Jacob pays no heed.”
«Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
8 Take notice, O senseless among the people! O fools, when will you be wise?
Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
9 He who affixed the ear, can He not hear? He who formed the eye, can He not see?
Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
10 He who admonishes the nations, does He not discipline? He who teaches man, does He lack knowledge?
Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
11 The LORD knows the thoughts of man, that they are futile.
Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
12 Blessed is the man You discipline, O LORD, and teach from Your law,
Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
13 to grant him relief from days of trouble, until a pit is dug for the wicked.
Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
14 For the LORD will not forsake His people; He will never abandon His heritage.
Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
15 Surely judgment will again be righteous, and all the upright in heart will follow it.
Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
16 Who will rise up for me against the wicked? Who will stand for me against the workers of iniquity?
Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
17 Unless the LORD had been my helper, I would soon have dwelt in the abode of silence.
Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
18 If I say, “My foot is slipping,” Your loving devotion, O LORD, supports me.
Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
19 When anxiety overwhelms me, Your consolation delights my soul.
Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
20 Can a corrupt throne be Your ally— one devising mischief by decree?
Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
21 They band together against the righteous and condemn the innocent to death.
Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
22 But the LORD has been my stronghold, and my God is my rock of refuge.
Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
23 He will bring upon them their own iniquity and destroy them for their wickedness. The LORD our God will destroy them.
У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
