Psalms 90
1 A prayer of Moses the man of God. Lord, You have been our dwelling place through all generations.
Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
2 Before the mountains were born or You brought forth the earth and the world, from everlasting to everlasting You are God.
Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
3 You return man to dust, saying, “Return, O sons of mortals.”
İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
4 For in Your sight a thousand years are but a day that passes, or a watch of the night.
Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
5 You whisk them away in their sleep; they are like the new grass of the morning—
İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
6 in the morning it springs up new, but by evening it fades and withers.
Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
7 For we are consumed by Your anger and terrified by Your wrath.
Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8 You have set our iniquities before You, our secret sins in the light of Your presence.
Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9 For all our days decline in Your fury; we finish our years with a sigh.
Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10 The length of our days is seventy years— or eighty if we are strong— yet their pride is but labor and sorrow, for they quickly pass, and we fly away.
Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11 Who knows the power of Your anger? Your wrath matches the fear You are due.
Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12 So teach us to number our days, that we may present a heart of wisdom.
Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
13 Return, O LORD! How long will it be? Have compassion on Your servants.
Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
14 Satisfy us in the morning with Your loving devotion, that we may sing for joy and be glad all our days.
Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15 Make us glad for as many days as You have afflicted us, for as many years as we have seen evil.
Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
16 May Your work be shown to Your servants, and Your splendor to their children.
Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17 May the favor of the Lord our God rest upon us; establish for us the work of our hands— yes, establish the work of our hands!
Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
