Psalms 90
1 A prayer of Moses the man of God. Lord, You have been our dwelling place through all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Before the mountains were born or You brought forth the earth and the world, from everlasting to everlasting You are God.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 You return man to dust, saying, “Return, O sons of mortals.”
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 For in Your sight a thousand years are but a day that passes, or a watch of the night.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 You whisk them away in their sleep; they are like the new grass of the morning—
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 in the morning it springs up new, but by evening it fades and withers.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 For we are consumed by Your anger and terrified by Your wrath.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 You have set our iniquities before You, our secret sins in the light of Your presence.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 For all our days decline in Your fury; we finish our years with a sigh.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 The length of our days is seventy years— or eighty if we are strong— yet their pride is but labor and sorrow, for they quickly pass, and we fly away.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Who knows the power of Your anger? Your wrath matches the fear You are due.
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 So teach us to number our days, that we may present a heart of wisdom.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Return, O LORD! How long will it be? Have compassion on Your servants.
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 Satisfy us in the morning with Your loving devotion, that we may sing for joy and be glad all our days.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 Make us glad for as many days as You have afflicted us, for as many years as we have seen evil.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 May Your work be shown to Your servants, and Your splendor to their children.
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 May the favor of the Lord our God rest upon us; establish for us the work of our hands— yes, establish the work of our hands!
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
