< Psalms 88 >

1 A song. A Psalm of the sons of Korah. For the choirmaster. According to Mahalath Leannoth. A Maskil of Heman the Ezrahite. O LORD, the God of my salvation, day and night I cry out before You.
برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام.
2 May my prayer come before You; incline Your ear to my cry.
دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما.
3 For my soul is full of troubles, and my life draws near to Sheol. (Sheol h7585)
زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585)
4 I am counted among those descending to the Pit. I am like a man without strength.
رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام،
5 I am forsaken among the dead, like the slain who lie in the grave, whom You remember no more, who are cut off from Your care.
مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود.
6 You have laid me in the lowest Pit, in the darkest of the depths.
تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای
7 Your wrath weighs heavily upon me; all Your waves have submerged me.
غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است.
8 You have removed my friends from me; You have made me repulsive to them; I am confined and cannot escape.
آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم.
9 My eyes grow dim with grief. I call to You daily, O LORD; I spread out my hands to You.
چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی.
10 Do You work wonders for the dead? Do departed spirits rise up to praise You?
وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟
11 Can Your loving devotion be proclaimed in the grave, Your faithfulness in Abaddon?
مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟
12 Will Your wonders be known in the darkness, or Your righteousness in the land of oblivion?
آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟
13 But to You, O LORD, I cry for help; in the morning my prayer comes before You.
خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم.
14 Why, O LORD, do You reject me? Why do You hide Your face from me?
چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟
15 From my youth I was afflicted and near death. I have borne Your terrors; I am in despair.
از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام.
16 Your wrath has swept over me; Your terrors have destroyed me.
خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام.
17 All day long they engulf me like water; they enclose me on every side.
خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند.
18 You have removed my beloved and my friend; darkness is my closest companion.
دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است.

< Psalms 88 >