Psalms 83
1 A song. A Psalm of Asaph. O God, be not silent; be not speechless; be not still, O God.
«Ωδή Ψαλμού του Ασάφ.» Θεέ, μη σιωπήσης· μη σιγήσης και μη ησυχάσης, Θεέ.
2 See how Your enemies rage, how Your foes have reared their heads.
Διότι, ιδού, οι εχθροί σου θορυβούσι, και οι μισούντές σε ύψωσαν κεφαλήν.
3 With cunning they scheme against Your people and conspire against those You cherish,
Κακήν βουλήν έλαβον κατά του λαού σου και συνεβουλεύθησαν κατά των εκλεκτών σου.
4 saying, “Come, let us erase them as a nation; may the name of Israel be remembered no more.”
Είπον, Έλθετε, και ας εξολοθρεύσωμεν αυτούς από του να ήναι έθνος· και το όνομα του Ισραήλ ας μη μνημονεύηται πλέον.
5 For with one mind they plot together, they form an alliance against You—
Διότι εκ συμφώνου συνεβουλεύθησαν ομού· συνεμάχησαν κατά σού·
6 the tents of Edom and the Ishmaelites, of Moab and the Hagrites,
αι σκηναί του Εδώμ και οι Ισμαηλίται· ο Μωάβ και οι Αγαρηνοί·
7 of Gebal, Ammon, and Amalek, of Philistia with the people of Tyre.
Ο Γεβάλ και ο Αμμών και ο Αμαλήκ· οι Φιλισταίοι μετά των κατοικούντων την Τύρον.
8 Even Assyria has joined them, lending strength to the sons of Lot.
Και αυτός ο Ασσούρ ηνώθη μετ' αυτών· εβοήθησαν τους υιούς του Λωτ. Διάψαλμα.
9 Do to them as You did to Midian, as to Sisera and Jabin at the River Kishon,
Κάμε εις αυτούς ως εις τους Μαδιανίτας, ως εις τον Σισάραν, ως εις τον Ιαβείν εν τω χειμάρρω Κεισών·
10 who perished at Endor and became like dung on the ground.
οίτινες απωλέσθησαν εν Εν-δώρ· έγειναν κόπρος διά την γην.
11 Make their nobles like Oreb and Zeeb, and all their princes like Zebah and Zalmunna,
Κάμε τους άρχοντας αυτών ως τον Ωρήβ και ως τον Ζήβ· και ως τον Ζεβεέ και ως τον Σαλμανάν πάντας τους αρχηγούς αυτών·
12 who said, “Let us possess for ourselves the pastures of God.”
οίτινες είπον, Ας κληρονομήσωμεν εις εαυτούς τα κατοικητήρια του Θεού.
13 Make them like tumbleweed, O my God, like chaff before the wind.
Θεέ μου, κάμε αυτούς ως τροχόν, ως άχυρον κατά πρόσωπον ανέμου.
14 As fire consumes a forest, as a flame sets the mountains ablaze,
Ως το πυρ καίει το δάσος, και ως η φλόξ κατακαίει τα όρη,
15 so pursue them with Your tempest, and terrify them with Your storm.
ούτω καταδίωξον αυτούς με την ανεμοζάλην σου, και με τον ανεμοστρόβιλον σου κατατρόμαξον αυτούς.
16 Cover their faces with shame, that they may seek Your name, O LORD.
Γέμισον τα πρόσωπα αυτών από ατιμίας, και θέλουσι ζητήσει το όνομά σου, Κύριε.
17 May they be ever ashamed and terrified; may they perish in disgrace.
Ας καταισχυνθώσι και ας ταραχθώσι διαπαντός· και ας εντραπώσι και ας απολεσθώσι·
18 May they know that You alone, whose name is the LORD, are Most High over all the earth.
και ας γνωρίσωσιν ότι συ, του οποίου το όνομα είναι Κύριος, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.
