Psalms 79

1 A Psalm of Asaph. The nations, O God, have invaded Your inheritance; they have defiled Your holy temple and reduced Jerusalem to rubble.

Asaf'ın mezmuru Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı, Kutsal tapınağını kirletti, Yeruşalim'i taş yığınına çevirdi.

2 They have given the corpses of Your servants as food to the birds of the air, the flesh of Your saints to the beasts of the earth.

Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara, Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.

3 They have poured out their blood like water all around Jerusalem, and there is no one to bury the dead.

Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalim'in çevresine, Onları gömecek kimse yok.

4 We have become a reproach to our neighbors, a scorn and derision to those around us.

Komşularımıza yüzkarası, Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.

5 How long, O LORD? Will You be angry forever? Will Your jealousy burn like fire?

Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi sürecek öfken, Alev gibi yanan kıskançlığın?

6 Pour out Your wrath on the nations that do not acknowledge You, on the kingdoms that refuse to call on Your name,

Öfkeni seni tanımayan ulusların, Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.

7 for they have devoured Jacob and devastated his homeland.

Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler, Yurdunu viraneye çevirdiler.

8 Do not hold past sins against us; let Your compassion come quickly, for we are brought low.

Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme, Sevecenliğini hemen göster bize, Çünkü tükendikçe tükendik.

9 Help us, O God of our salvation, for the glory of Your name; deliver us and atone for our sins, for the sake of Your name.

Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı, Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!

10 Why should the nations ask, “Where is their God?” Before our eyes, make known among the nations Your vengeance for the bloodshed of Your servants.

Niçin uluslar, “Nerede onların Tanrısı?” diye konuşsun, Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler, Gözlerimizle bunu görelim!

11 May the groans of the captives reach You; by the strength of Your arm preserve those condemned to death.

Tutsakların iniltisi senin katına erişsin, Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.

12 Pay back into the laps of our neighbors sevenfold the reproach they hurled at You, O Lord.

Komşularımızın sana ettikleri hakareti Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!

13 Then we Your people, the sheep of Your pasture, will thank You forever; from generation to generation we will declare Your praise.

Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları Sonsuza dek şükredeceğiz sana, Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.