Psalms 78
1 A Maskil of Asaph. Give ear, O my people, to my instruction; listen to the words of my mouth.
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. |
2 I will open my mouth in parables; I will utter things hidden from the beginning,
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. |
3 that we have heard and known and our fathers have relayed to us.
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. |
4 We will not hide them from their children, but will declare to the next generation the praises of the LORD and His might, and the wonders He has performed.
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. |
5 For He established a testimony in Jacob and appointed a law in Israel, which He commanded our fathers to teach to their children,
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند |
6 that the coming generation would know them— even children yet to be born— to arise and tell their own children
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. |
7 that they should put their confidence in God, not forgetting His works, but keeping His commandments.
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. |
8 Then they will not be like their fathers, a stubborn and rebellious generation, whose heart was not loyal, whose spirit was not faithful to God.
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. |
9 The archers of Ephraim turned back on the day of battle.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. |
10 They failed to keep God’s covenant and refused to live by His law.
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. |
11 They forgot what He had done, the wonders He had shown them.
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، |
12 He worked wonders before their fathers in the land of Egypt, in the region of Zoan.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. |
13 He split the sea and brought them through; He set the waters upright like a wall.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. |
14 He led them with a cloud by day and with a light of fire all night.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! |
15 He split the rocks in the wilderness and gave them drink as abundant as the seas.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. |
16 He brought streams from the stone and made water flow down like rivers.
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! |
17 But they continued to sin against Him, rebelling in the desert against the Most High.
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. |
18 They willfully tested God by demanding the food they craved.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. |
19 They spoke against God, saying, “Can God really prepare a table in the wilderness?
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ |
20 When He struck the rock, water gushed out and torrents raged. But can He also give bread or supply His people with meat?”
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» |
21 Therefore the LORD heard and was filled with wrath; so a fire was kindled against Jacob, and His anger flared against Israel,
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، |
22 because they did not believe God or rely on His salvation.
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. |
23 Yet He commanded the clouds above and opened the doors of the heavens.
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود |
24 He rained down manna for them to eat; He gave them grain from heaven.
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. |
25 Man ate the bread of angels; He sent them food in abundance.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. |
26 He stirred the east wind from the heavens and drove the south wind by His might.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد |
27 He rained meat on them like dust, and winged birds like the sand of the sea.
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. |
28 He felled them in the midst of their camp, all around their dwellings.
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. |
29 So they ate and were well filled, for He gave them what they craved.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. |
30 Yet before they had filled their desire, with the food still in their mouths,
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، |
31 God’s anger flared against them, and He put to death their strongest and subdued the young men of Israel.
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. |
32 In spite of all this, they kept on sinning; despite His wonderful works, they did not believe.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. |
33 So He ended their days in futility, and their years in sudden terror.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. |
34 When He slew them, they would seek Him; they repented and searched for God.
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند |
35 And they remembered that God was their Rock, that God Most High was their Redeemer.
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. |
36 But they deceived Him with their mouths, and lied to Him with their tongues.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. |
37 Their hearts were disloyal to Him, and they were unfaithful to His covenant.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. |
38 And yet He was compassionate; He forgave their iniquity and did not destroy them. He often restrained His anger and did not unleash His full wrath.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، |
39 He remembered that they were but flesh, a passing breeze that does not return.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. |
40 How often they disobeyed Him in the wilderness and grieved Him in the desert!
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. |
41 Again and again they tested God and provoked the Holy One of Israel.
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. |
42 They did not remember His power — the day He redeemed them from the adversary,
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. |
43 when He performed His signs in Egypt and His wonders in the fields of Zoan.
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. |
44 He turned their rivers to blood, and from their streams they could not drink.
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. |
45 He sent swarms of flies that devoured them, and frogs that devastated them.
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. |
46 He gave their crops to the grasshopper, the fruit of their labor to the locust.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. |
47 He killed their vines with hailstones and their sycamore-figs with sleet.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. |
48 He abandoned their cattle to the hail and their livestock to bolts of lightning.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. |
49 He unleashed His fury against them, wrath, indignation, and calamity— a band of destroying angels.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. |
50 He cleared a path for His anger; He did not spare them from death but delivered their lives to the plague.
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. |
51 He struck all the firstborn of Egypt, the virility in the tents of Ham.
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. |
52 He led out His people like sheep and guided them like a flock in the wilderness.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. |
53 He led them safely, so they did not fear, but the sea engulfed their enemies.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. |
54 He brought them to His holy land, to the mountain His right hand had acquired.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. |
55 He drove out nations before them and apportioned their inheritance; He settled the tribes of Israel in their tents.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. |
56 But they tested and disobeyed God Most High, for they did not keep His decrees.
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. |
57 They turned back and were faithless like their fathers, twisted like a faulty bow.
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. |
58 They enraged Him with their high places and provoked His jealousy with their idols.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. |
59 On hearing it, God was furious and rejected Israel completely.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. |
60 He abandoned the tabernacle of Shiloh, the tent He had pitched among men.
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد |
61 He delivered His strength to captivity, and His splendor to the hand of the adversary.
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. |
62 He surrendered His people to the sword because He was enraged by His heritage.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. |
63 Fire consumed His young men, and their maidens were left without wedding songs.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. |
64 His priests fell by the sword, but their widows could not lament.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. |
65 Then the Lord awoke as from sleep, like a mighty warrior overcome by wine.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. |
66 He beat back His foes; He put them to everlasting shame.
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. |
67 He rejected the tent of Joseph and refused the tribe of Ephraim.
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود |
68 But He chose the tribe of Judah, Mount Zion, which He loved.
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. |
69 He built His sanctuary like the heights, like the earth He has established forever.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. |
70 He chose David His servant and took him from the sheepfolds;
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. |
71 from tending the ewes He brought him to be shepherd of His people Jacob, of Israel His inheritance.
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. |
72 So David shepherded them with integrity of heart and guided them with skillful hands.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. |
