Psalms 77

1 For the choirmaster. According to Jeduthun. A Psalm of Asaph. I cried out to God; I cried aloud to God to hear me.

بۆ گەورەی گۆرانیبێژان. ئاوازی یەدوتون، زەبوورێکی ئاساف. دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە، هاوار دەکەم، دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە بۆ ئەوەی گوێی لێم بێت.

2 In the day of trouble I sought the Lord; through the night my outstretched hands did not grow weary; my soul refused to be comforted.

لە ڕۆژی تەنگانەم ڕوو لە پەروەردگار دەکەم، بە درێژایی شەو دەست پان دەکەمەوە، بێ ئەوەی سڕبێت. گیانم نەوازش ڕەت دەکاتەوە.

3 I remembered You, O God, and I groaned; I mused and my spirit grew faint.

بیر لە خودا دەکەمەوە و دەناڵێنم، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەبوورێتەوە.

4 You have kept my eyes from closing; I am too troubled to speak.

پێڵووی چاوەکانمت گرت، شپرزە بووم، قسەم پێ نەکرا.

5 I considered the days of old, the years long in the past.

بیر لە ڕۆژگاری دێرین دەکەمەوە، ساڵانی ڕابردوو.

6 At night I remembered my song; in my heart I mused, and my spirit pondered:

شەوانە لە دڵی خۆم بیر لە ئاوازەکانم دەکەمەوە، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەگەڕێت:

7 “Will the Lord spurn us forever and never show His favor again?

«ئایا هەتاهەتایە پەروەردگار ڕەتمان دەکاتەوە؟ چیتر لێمان ڕازی نابێتەوە؟

8 Is His loving devotion gone forever? Has His promise failed for all time?

ئایا خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتایە نەماوە؟ ئایا بەڵێنەکانی بۆ نەوە دوای نەوە دواییان هاتووە؟

9 Has God forgotten to be gracious? Has His anger shut off His compassion?”

ئایا خودا میهرەبانی لەبیر کردووە؟ یان لە تووڕەیی بەزەیی خۆی داخستووە؟»

10 So I said, “I am grieved that the right hand of the Most High has changed.”

ئینجا دەڵێم: «ئەمە دەردی منە: دەستە ڕاستەی خودای هەرەبەرز گۆڕاوە.»

11 I will remember the works of the LORD; yes, I will remember Your wonders of old.

کردارەکانی یەزدان دێنمەوە یادم، بێگومان پەرجووەکانی تۆم لەبیرە کە لە کۆنەوەیە.

12 I will reflect on all You have done and ponder Your mighty deeds.

لە هەموو کارەکانت ورد دەبمەوە و بیر لە کردەوە مەزنەکانت دەکەمەوە.

13 Your way, O God, is holy. What god is so great as our God?

ئەی خودایە، ڕێگات پیرۆزە. چ خودایەک وەک خودا مەزنە؟

14 You are the God who works wonders; You display Your strength among the peoples.

تۆ ئەو خودایەی کە پەرجووت کردووە و هێزی خۆتت لەنێو خەڵک دەرخستووە.

15 With power You redeemed Your people, the sons of Jacob and Joseph.

بە بازووی خۆت گەلی خۆتت کڕییەوە، نەوەی یاقوب و یوسف.

16 The waters saw You, O God; the waters saw You and swirled; even the depths were shaken.

ئەی خودایە، کە ئاوەکان تۆیان بینی، کە ئاوەکان تۆیان بینی ترسان، بگرە قووڵاییەکان هەژان.

17 The clouds poured down water; the skies resounded with thunder; Your arrows flashed back and forth.

هەورەکان ئاویان ڕشت، هەورەتریشقەکان دەنگیان دایەوە، هەروەها تیرەکانت بریسکانەوە.

18 Your thunder resounded in the whirlwind; the lightning lit up the world; the earth trembled and quaked.

گرمەی هەورەتریشقەی تۆ لە گەردەلوول، بروسکەکان دنیایان ڕووناک کردەوە، زەوی لەرزی و هەژا.

19 Your path led through the sea, Your way through the mighty waters, but Your footprints were not to be found.

ڕێگات بە ناو دەریادایە، ڕێچکەکانت بە ناو ئاوە زۆرەکانە، شوێن پێیەکانت نەزانران.

20 You led Your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.

لەسەر دەستی موسا و هارون، وەک مێگەلە مەڕ ڕێنمایی گەلی خۆتت کرد.