Psalms 77
1 For the choirmaster. According to Jeduthun. A Psalm of Asaph. I cried out to God; I cried aloud to God to hear me.
Ég ákalla Drottin. Ég hrópa og kalla til hans. Ó, að hann vildi hlusta!
2 In the day of trouble I sought the Lord; through the night my outstretched hands did not grow weary; my soul refused to be comforted.
Ég er í miklum vanda og þarfnast mjög hjálpar hans. Alla nóttina er ég á bæn, ég lyfti höndum til himins, – ég bið og bið. Ég mun ekki eiga glaðan dag fyrr en Drottinn hefur hjálpað mér.
3 I remembered You, O God, and I groaned; I mused and my spirit grew faint.
Ég hugsa um Guð, mikið þrái ég hjálp hans!
4 You have kept my eyes from closing; I am too troubled to speak.
Drottinn, mér mun ekki koma dúr á auga fyrr en þú hefur hjálpað mér. Ég er við það að gefast upp, jafnvel bænin er mér erfið.
5 I considered the days of old, the years long in the past.
Góðar minningar liðinna ára leita sífellt á huga minn.
6 At night I remembered my song; in my heart I mused, and my spirit pondered:
Þá sungum við gleðiljóð langt fram á kvöld! Ég velti þessu fyrir mér, íhuga hve allt hefur breyst.
7 “Will the Lord spurn us forever and never show His favor again?
Hefur Drottinn hafnað mér fyrir fullt og allt? Mun hann ekki miskunna mér framar?
8 Is His loving devotion gone forever? Has His promise failed for all time?
Elskar hann mig ekki lengur og er umhyggja hans búin fyrir fullt og allt? Gekk hann á bak orða sinna?
9 Has God forgotten to be gracious? Has His anger shut off His compassion?”
Gleymdi hann miskunn sinni við mig, vesalinginn? Hefur hann í reiðikasti lokað dyrum kærleika síns?
10 So I said, “I am grieved that the right hand of the Most High has changed.”
„Þetta eru örlög mín, “sagði ég, „blessun Guðs hefur snúist í bölvun.“
11 I will remember the works of the LORD; yes, I will remember Your wonders of old.
Ég renni huganum yfir alla þá blessun sem ég hef notið frá Guði.
12 I will reflect on all You have done and ponder Your mighty deeds.
Sú gæfa gleymist seint! – Já, hún líður mér aldrei úr minni!
13 Your way, O God, is holy. What god is so great as our God?
Guð minn, þínir vegir eru heilagir. Hvar skyldi aðra eins að finna?
14 You are the God who works wonders; You display Your strength among the peoples.
Þú ert Guð undra og tákna. Stórvirki þín blasa við augum.
15 With power You redeemed Your people, the sons of Jacob and Joseph.
Með þinni voldugu hendi bjargaðir þú sonum Jakobs og Jósefs.
16 The waters saw You, O God; the waters saw You and swirled; even the depths were shaken.
Þegar Rauðahafið sá þig, ókyrrðist það! Jafnvel djúpið skalf af ótta!
17 The clouds poured down water; the skies resounded with thunder; Your arrows flashed back and forth.
Það varð skýfall og þrumur bergmáluðu um himininn. Elding leiftraði.
18 Your thunder resounded in the whirlwind; the lightning lit up the world; the earth trembled and quaked.
Þrumurnar tjáðu reiði þína og eldingarnar lýstu upp jörðina!
19 Your path led through the sea, Your way through the mighty waters, but Your footprints were not to be found.
Þú lagðir veg gegnum hafið – veg sem enginn þekkti áður!
20 You led Your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
Þú leiddir fólk þitt þessa leið eins og fjárhóp, undir leiðsögn Móse og Arons.
