Psalms 77

1 For the choirmaster. According to Jeduthun. A Psalm of Asaph. I cried out to God; I cried aloud to God to hear me.

Sa akong tingog motu-aw ako sa Dios, Bisan ngadto sa Dios uban sa akong tingog; ug siya magapatalinghug kanako.

2 In the day of trouble I sought the Lord; through the night my outstretched hands did not grow weary; my soul refused to be comforted.

Gipangita ko ang Ginoo sa adlaw sa akong kalisdanan: Akong gituy-od ang akong kamot sa kagabhion, ug wala maluya; Ang akong kalag nagdumili nga pagalipayon.

3 I remembered You, O God, and I groaned; I mused and my spirit grew faint.

Nahinumdum ako sa Dios, ug walay paghilum sa pag-ampo: Nag-agulo ako, ug nalumos ang akong espiritu. (Selah)

4 You have kept my eyes from closing; I am too troubled to speak.

Ikaw nagapugong sa akong mga mata nga nagatan-aw: Tungod sa hilabihan ko nga kalibog, wala ako makasulti.

5 I considered the days of old, the years long in the past.

Gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, Ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.

6 At night I remembered my song; in my heart I mused, and my spirit pondered:

Nahanumdum ako sa akong awit sa kagabhion: Nagpakigsulti ako sa akong kaugalingong kasingkasing; Ug ang akong espiritu naghimo ug masingkamoton nga pagsusi.

7 “Will the Lord spurn us forever and never show His favor again?

Magasalikway ba ang Ginoo sa walay katapusan? Ug dili na ba siya magmaloloy-on?

8 Is His loving devotion gone forever? Has His promise failed for all time?

Natiti na ba ang iyang mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan? Natapus na ba niya sa iyang saad sa walay katapusan?

9 Has God forgotten to be gracious? Has His anger shut off His compassion?”

Nahakalimot na ba ang Dios sa pagkamaloloy-on? Gilukban na ba niya sa iyang kasuko ang iyang mga malomong kalooy? (Selah)

10 So I said, “I am grieved that the right hand of the Most High has changed.”

Ug ako miingon: Kini mao ang akong kasakitan; Apan mahinumdum ako sa mga tuig sa toong kamot sa Hataas Uyamut.

11 I will remember the works of the LORD; yes, I will remember Your wonders of old.

Akong pagasaysayon ang mga buhat ni Jehova; Kay akong pagahinumduman ang imong mga kahibulongan sa kakaraanan.

12 I will reflect on all You have done and ponder Your mighty deeds.

Magapamalandong usab ako sa tanan mong mga buhat, Ug magayamyam ako sa tanan nga imong gihimo.

13 Your way, O God, is holy. What god is so great as our God?

Ang imong dalan, Oh Dios, anaa sa balaang puloy-anan: Kinsa ba ang daku nga dios nga sama sa Dios?

14 You are the God who works wonders; You display Your strength among the peoples.

Ikaw mao ang Dios nga nagabuhat ug mga katingalahan: Gipahayag mo sa mga katawohan ang imong kusog.

15 With power You redeemed Your people, the sons of Jacob and Joseph.

Sa imong bukton giluwas mo ang imong katawohan, Ang mga anak ni Jacob ug ni Jose. (Selah)

16 The waters saw You, O God; the waters saw You and swirled; even the depths were shaken.

Ang katubigan nakakita kanimo, Oh Dios; Ang katubigan nakakita kanimo, (sila) nangahadlok: Ang mga kahiladman usab nangurog.

17 The clouds poured down water; the skies resounded with thunder; Your arrows flashed back and forth.

Ang mga dag-um nanagyabo ug tubig; Ang mga langit nanagpadalugdog: Ang imong mga udyong usab mingpanaw sa halayong dapit.

18 Your thunder resounded in the whirlwind; the lightning lit up the world; the earth trembled and quaked.

Diha sa mga alimpulos ang tingog sa imong dalugdog; Ang mga kilat minghayag sa kalibutan: Ang yuta mikurog ug miuyog.

19 Your path led through the sea, Your way through the mighty waters, but Your footprints were not to be found.

Diha sa dagat ang imong dalan, Ug ang imong mga alagianan diha sa dagkung mga tubig, Ug ang imong mga tunob wala maila.

20 You led Your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.

Gimandoan mo ang imong katawohan sama sa usa ka panon sa carnero, Pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.