Psalms 74
1 A Maskil of Asaph. Why have You rejected us forever, O God? Why does Your anger smolder against the sheep of Your pasture?
Instruo de Asaf. Kial, ho Dio, Vi forpuŝis nin por ĉiam? Kial fumas Via kolero kontraŭ la ŝafoj de Via paŝtejo?
2 Remember Your congregation, which You purchased long ago and redeemed as the tribe of Your inheritance— Mount Zion where You dwell.
Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, Ĉi tiun monton Cion, sur kiu Vi loĝiĝis.
3 Turn Your steps to the everlasting ruins, to everything in the sanctuary the enemy has destroyed.
Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, Al ĉio, kion detruis malamiko en la sanktejo.
4 Your foes have roared within Your meeting place; they have unfurled their banners as signs,
Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.
5 like men wielding axes in a thicket of trees
Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraŭ la lignajn plektaĵojn.
6 and smashing all the carvings with hatchets and picks.
Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.
7 They have burned Your sanctuary to the ground; they have defiled the dwelling place of Your Name.
Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la loĝejon de Via nomo.
8 They said in their hearts, “We will crush them completely.” They burned down every place where God met us in the land.
Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis ĉiujn domojn de Dio en la lando.
9 There are no signs for us to see. There is no longer any prophet. And none of us knows how long this will last.
Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu ĉe ni scias, kiel longe tio daŭros.
10 How long, O God, will the enemy taunt You? Will the foe revile Your name forever?
Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? Ĉu eterne la malamiko insultos Vian nomon?
11 Why do You withdraw Your strong right hand? Stretch it out to destroy them!
Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.
12 Yet God is my King from ancient times, working salvation on the earth.
Dio estas ja mia Reĝo de antikve, Li faras savon sur la tero.
13 You divided the sea by Your strength; You smashed the heads of the dragons of the sea;
Vi disŝiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;
14 You crushed the heads of Leviathan; You fed him to the creatures of the desert.
Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis ĝin por manĝo al la bestoj de la dezerto;
15 You broke open the fountain and the flood; You dried up the ever-flowing rivers.
Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.
16 The day is Yours, and also the night; You established the moon and the sun.
Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aranĝis lumon kaj sunon;
17 You set all the boundaries of the earth; You made the summer and winter.
Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aranĝis.
18 Remember how the enemy has mocked You, O LORD, how a foolish people has spurned Your name.
Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsaĝa malhonoras Vian nomon.
19 Do not deliver the soul of Your dove to beasts; do not forget the lives of Your afflicted forever.
Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por ĉiam.
20 Consider Your covenant, for haunts of violence fill the dark places of the land.
Rememoru la interligon, Ĉar ĉiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.
21 Do not let the oppressed retreat in shame; may the poor and needy praise Your name.
La suferanto ne reiru hontigita; Malriĉulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.
22 Rise up, O God; defend Your cause! Remember how the fool mocks You all day long.
Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsaĝulo faras al Vi ĉiutage.
23 Do not disregard the clamor of Your adversaries, the uproar of Your enemies that ascends continually.
Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ Vi, konstante kreskas.
