Psalms 73
1 A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, to those who are pure in heart.
Asaf'ın mezmuru Tanrı gerçekten İsrail'e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
2 But as for me, my feet had almost stumbled; my steps had nearly slipped.
Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
3 For I envied the arrogant when I saw the prosperity of the wicked.
Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
4 They have no struggle in their death; their bodies are well-fed.
Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
5 They are free of the burdens others carry; they are not afflicted like other men.
Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
6 Therefore pride is their necklace; a garment of violence covers them.
Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
7 From their prosperity proceeds iniquity; the imaginations of their hearts run wild.
Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
8 They mock and speak with malice; with arrogance they threaten oppression.
İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
9 They set their mouths against the heavens, and their tongues strut across the earth.
Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
10 So their people return to this place and drink up waters in abundance.
Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
11 The wicked say, “How can God know? Does the Most High have knowledge?”
Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”
12 Behold, these are the wicked— always carefree as they increase their wealth.
İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
13 Surely in vain I have kept my heart pure; in innocence I have washed my hands.
Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
14 For I am afflicted all day long and punished every morning.
Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
15 If I had said, “I will speak this way,” then I would have betrayed Your children.
“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
16 When I tried to understand all this, it was troublesome in my sight
Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
17 until I entered God’s sanctuary; then I discerned their end.
Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
18 Surely You set them on slick ground; You cast them down into ruin.
Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
19 How suddenly they are laid waste, completely swept away by terrors!
Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
20 Like one waking from a dream, so You, O Lord, awaken and despise their form.
Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
21 When my heart was grieved and I was pierced within,
Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
22 I was senseless and ignorant; I was a brute beast before You.
Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
23 Yet I am always with You; You hold my right hand.
Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
24 You guide me with Your counsel, and later receive me in glory.
Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
25 Whom have I in heaven but You? And on earth I desire no one besides You.
Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
26 My flesh and my heart may fail, but God is the strength of my heart and my portion forever.
Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
27 Those far from You will surely perish; You destroy all who are unfaithful to You.
Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
28 But as for me, it is good to draw near to God. I have made the Lord GOD my refuge, that I may proclaim all Your works.
Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.
