Psalms 73

1 A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, to those who are pure in heart.

۱ مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند.

2 But as for me, my feet had almost stumbled; my steps had nearly slipped.

۲ واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد.

3 For I envied the arrogant when I saw the prosperity of the wicked.

۳ زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم.

4 They have no struggle in their death; their bodies are well-fed.

۴ زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است.

5 They are free of the burdens others carry; they are not afflicted like other men.

۵ مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند.

6 Therefore pride is their necklace; a garment of violence covers them.

۶ بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند.

7 From their prosperity proceeds iniquity; the imaginations of their hearts run wild.

۷ چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند.

8 They mock and speak with malice; with arrogance they threaten oppression.

۸ استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند.

9 They set their mouths against the heavens, and their tongues strut across the earth.

۹ دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند.

10 So their people return to this place and drink up waters in abundance.

۱۰ پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود.

11 The wicked say, “How can God know? Does the Most High have knowledge?”

۱۱ و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟»

12 Behold, these are the wicked— always carefree as they increase their wealth.

۱۲ اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند.

13 Surely in vain I have kept my heart pure; in innocence I have washed my hands.

۱۳ یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام.

14 For I am afflicted all day long and punished every morning.

۱۴ و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است.

15 If I had said, “I will speak this way,” then I would have betrayed Your children.

۱۵ اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم.

16 When I tried to understand all this, it was troublesome in my sight

۱۶ چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد.

17 until I entered God’s sanctuary; then I discerned their end.

۱۷ تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم.

18 Surely You set them on slick ground; You cast them down into ruin.

۱۸ هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.

19 How suddenly they are laid waste, completely swept away by terrors!

۱۹ چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند.

20 Like one waking from a dream, so You, O Lord, awaken and despise their form.

۲۰ مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد.

21 When my heart was grieved and I was pierced within,

۲۱ لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم.

22 I was senseless and ignorant; I was a brute beast before You.

۲۲ و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم.

23 Yet I am always with You; You hold my right hand.

۲۳ ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای.

24 You guide me with Your counsel, and later receive me in glory.

۲۴ موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید.

25 Whom have I in heaven but You? And on earth I desire no one besides You.

۲۵ کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم.

26 My flesh and my heart may fail, but God is the strength of my heart and my portion forever.

۲۶ اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد.

27 Those far from You will surely perish; You destroy all who are unfaithful to You.

۲۷ زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت.

28 But as for me, it is good to draw near to God. I have made the Lord GOD my refuge, that I may proclaim all Your works.

۲۸ و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم.