Psalms 69
1 For the choirmaster. To the tune of “Lilies.” Of David. Save me, O God, for the waters are up to my neck.
Frelsaðu mig, ó Guð, því að vatnið hækkar sífellt
2 I have sunk into the miry depths, where there is no footing; I have drifted into deep waters, where the flood engulfs me.
og ég sekk æ dýpra í þessa botnlausu leðju.
3 I am weary from my crying; my throat is parched. My eyes fail, looking for my God.
Ég er útgrátinn og örmagna, hálsinn þurr og sár og augun þrútin. Góði Guð, bjargaðu mér!
4 Those who hate me without cause outnumber the hairs of my head; many are those who would destroy me— my enemies for no reason. Though I did not steal, I must repay.
Þeir eru margir sem hata mig að ástæðulausu, fjöldi manna sem brugga mér banaráð. Þó er ég saklaus. Þeir heimta að ég bæti það sem ég hef ekki brotið!
5 You know my folly, O God, and my guilt is not hidden from You.
Ó, Guð, þú þekkir heimsku mína og syndir.
6 May those who hope in You not be ashamed through me, O Lord GOD of Hosts; may those who seek You not be dishonored through me, O God of Israel.
Drottinn Guð, þú sem ræður hersveitum himnanna, láttu mig ekki verða til hneykslunar þeim sem treysta þér. Þú Guð Ísraels, forðaðu mér frá því að valda þeim vonbrigðum,
7 For I have endured scorn for Your sake, and shame has covered my face.
þó svo að þín vegna sé ég hæddur og smáður.
8 I have become a stranger to my brothers and a foreigner to my mother’s sons,
Jafnvel bræður mínir sniðganga mig!
9 because zeal for Your house has consumed me, and the insults of those who insult You have fallen on me.
Guð, þú ert í huga mér öllum stundum og um musteri þitt hugsa ég. Og vegna þess að ég held uppi málstað þínum, hata þeir mig, rétt eins og þig.
10 I wept and fasted, but it brought me reproach.
Ég hef fastað og iðrast frammi fyrir þér, en þeir hæddu mig engu að síður.
11 I made sackcloth my clothing, and I was sport to them.
Ég klæddist hærusekk – tákni auðmýktar og iðrunar – og þá ortu þeir um mig níðvísu!
12 Those who sit at the gate mock me, and I am the song of drunkards.
Ég er nýjasta fréttin í bænum og jafnvel rónarnir spotta mig!
13 But my prayer to You, O LORD, is for a time of favor. In Your abundant loving devotion, O God, answer me with Your sure salvation.
En ég held áfram að biðja til þín, Drottinn, og gefst ekki upp, því að þú hlustar! Svaraðu mér með blessun þinni og miskunnaðu mér.
14 Rescue me from the mire and do not let me sink; deliver me from my foes and out of the deep waters.
Dragðu mig upp úr leðjunni, Drottinn, ég finn að ég er að sökkva! Forðaðu mér frá óvinum mínum, úr þessum hræðilega pytti!
15 Do not let the floods engulf me or the depths swallow me up; let not the Pit close its mouth over me.
Láttu ekki flóðið taka mig, hringiðuna svelgja mig!
16 Answer me, O LORD, for Your loving devotion is good; turn to me in keeping with Your great compassion.
Ó, Drottinn, svaraðu bænum mínum, vegna gæsku þinnar og náðar við mig.
17 Hide not Your face from Your servant, for I am in distress. Answer me quickly!
Snúðu ekki við mér bakinu, því að ég er í nauðum staddur! Flýttu þér! Komdu og frelsaðu mig!
18 Draw near to my soul and redeem me; ransom me because of my foes.
Drottinn, komdu og bjargaðu mér! Leystu mig undan ofríki óvina minna.
19 You know my reproach, my shame and disgrace. All my adversaries are before You.
Þú sérð þá og þekkir háðsglósur þeirra, hvernig þeir níða mig niður.
20 Insults have broken my heart, and I am in despair. I looked for sympathy, but there was none, for comforters, but I found no one.
Háðsyrði þeirra hafa sært mig djúpu sári og andi minn örmagnast. Ó, ef einhver hefði sýnt mér samúð og einhver viljað hugga mig!
21 They poisoned my food with gall and gave me vinegar to quench my thirst.
Þeir færðu mér eitraðan mat – malurt – og edik við þorstanum.
22 May their table become a snare; may it be a retribution and a trap.
Verði gleði þeirra að sorg og friður þeirra að skelfingu.
23 May their eyes be darkened so they cannot see, and their backs be bent forever.
Myrkur komi yfir þá, blinda og ringulreið.
24 Pour out Your wrath upon them, and let Your burning anger overtake them.
Reiði þín upptendrist gegn þeim og eldur þinn tortími þeim.
25 May their place be deserted; let there be no one to dwell in their tents.
Leggðu hús þeirra í rúst svo að þar búi enginn framar.
26 For they persecute the one You struck and recount the pain of those You wounded.
Því að þeir ofsækja þann sem þú hefur slegið og hlæja að kvöl þess sem þú hefur gegnumstungið.
27 Add iniquity to their iniquity; let them not share in Your righteousness.
Skráðu hjá þér allar syndir þeirra, já láttu enga gleymast.
28 May they be blotted out of the Book of Life and not listed with the righteous.
Strikaðu þá út af listanum yfir þá sem fá að lifa, leyfðu þeim ekki að njóta lífsins með réttlátum.
29 But I am in pain and distress; let Your salvation protect me, O God.
Ó, Guð, frelsaðu mig úr þessari neyð! Ég veit að þú munt bjarga mér!
30 I will praise God’s name in song and exalt Him with thanksgiving.
Ég lofa Guð í ljóði, mikla hann með lofsöng.
31 And this will please the LORD more than an ox, more than a bull with horns and hooves.
Það mun gleðja hann meira en margs konar fórnir.
32 The humble will see and rejoice. You who seek God, let your hearts be revived!
Hinir auðmjúku munu sjá að Drottinn hjálpar mér og þeir munu gleðjast. Já, gleðjist, þið sem leitið Guðs!
33 For the LORD listens to the needy and does not despise His captive people.
Því að Drottinn heyrir hróp hinna snauðu, og snýr ekki við þeim bakinu.
34 Let heaven and earth praise Him, the seas and everything that moves in them.
Himinn og jörð, lofið Drottin, og hafið og allt sem í því er!
35 For God will save Zion and rebuild the cities of Judah, that they may dwell there and possess it.
Því að Guð mun frelsa Jerúsalem og endurreisa borgirnar í Júda og þjóð hans mun búa við öryggi.
36 The descendants of His servants will inherit it, and those who love His name will settle in it.
Börnin munu erfa landið og þeir sem elska Drottin njóta þar friðar og velgengni.
