< Psalms 66 >

1 For the choirmaster. A song. A Psalm. Make a joyful noise to God, all the earth!
برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!۱
2 Sing the glory of His name; make His praise glorious.
جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!۲
3 Say to God, “How awesome are Your deeds! So great is Your power that Your enemies cower before You.
خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!۳
4 All the earth bows down to You; they sing praise to You; they sing praise to Your name.”
تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.۴
5 Come and see the works of God; how awesome are His deeds toward mankind.
بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.۵
6 He turned the sea into dry land; they passed through the waters on foot; there we rejoiced in Him.
دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.۶
7 He rules forever by His power; His eyes watch the nations. Do not let the rebellious exalt themselves.
در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.۷
8 Bless our God, O peoples; let the sound of His praise be heard.
‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.۸
9 He preserves our lives and keeps our feet from slipping.
که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.۹
10 For You, O God, have tested us; You have refined us like silver.
زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.۱۰
11 You led us into the net; You laid burdens on our backs.
ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.۱۱
12 You let men ride over our heads; we went through fire and water, but You brought us into abundance.
مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.۱۲
13 I will enter Your house with burnt offerings; I will fulfill my vows to You—
قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،۱۳
14 the vows that my lips promised and my mouth spoke in my distress.
که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.۱۴
15 I will offer You fatlings as burnt offerings, with the fragrant smoke of rams; I will offer bulls and goats.
قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.۱۵
16 Come and listen, all you who fear God, and I will declare what He has done for me.
‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.۱۶
17 I cried out to Him with my mouth and praised Him with my tongue.
به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.۱۷
18 If I had cherished iniquity in my heart, the Lord would not have listened.
اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.۱۸
19 But God has surely heard; He has attended to the sound of my prayer.
لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.۱۹
20 Blessed be God, who has not rejected my prayer or withheld from me His loving devotion!
متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.۲۰

< Psalms 66 >