Psalms 58
1 For the choirmaster. To the tune of “Do Not Destroy.” A Miktam of David. Do you indeed speak justly, O rulers? Do you judge uprightly, O sons of men?
| بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی «مەفەوتێنە.» پاڕانەوەیەکی داود. ئەی فەرمانڕەوایان، ئایا لە ڕاستیدا بە ڕاستودروستی بڕیار دەدەن؟ ئایا دادپەروەرانە حوکمی ئادەمیزاد دەکەن؟ |
2 No, in your hearts you devise injustice; with your hands you mete out violence on the earth.
| بەڵکو ئێوە لە دڵەوە کار بە خراپە دەکەن، هەروەها دەستتان توندوتیژی لەسەر زەوی ئەنجام دەدات. |
3 The wicked are estranged from the womb; the liars go astray from birth.
| بەدکاران لە کاتی لەدایکبوونەوە گومڕان، لە سکی دایکیانەوە درۆ دەکەن. |
4 Their venom is like the venom of a snake, like a cobra that shuts its ears,
| ژەهریان وەک ژەهری مارە، وەک ماری کۆبرا کە کەڕە و گوێی خۆی داخستووە، |
5 refusing to hear the tune of the charmer who skillfully weaves his spell.
| کە ئاوازی ئەفسونگەران نابیستێت، هەرچەندە بە شارەزاییش ئەفسون بکەن. |
6 O God, shatter their teeth in their mouths; O LORD, tear out the fangs of the lions.
| ئەی خودایە، ددانیان لە دەمیان بشکێنە، ئەی یەزدان، کەڵبەی شێران وردوخاش بکە! |
7 May they vanish like water that runs off; when they draw the bow, may their arrows be blunted.
| با بتوێنەوە و وەک ئاو بڕۆن، با تیرەکانیان بشکێت کاتێک کەوان ڕادەکێشن. |
8 Like a slug that dissolves in its slime, like a woman’s stillborn child, may they never see the sun.
| وەک لولپێچ کە دەتوێتەوە کاتێک دەڕوات، وەک منداڵی لەبارچوو، با خۆر نەبینن. |
9 Before your pots can feel the burning thorns— whether green or dry— He will sweep them away.
| پێش ئەوەی مەنجەڵەکانتان هەست بە ئاگری دڕکەکان بکەن، چ تەڕ بن چ وشک بن، خراپەکانیان ڕادەماڵرێت. |
10 The righteous will rejoice when they see they are avenged; they will wash their feet in the blood of the wicked.
| کەسی ڕاستودروست کە تۆڵە دەبینێت شاد دەبێت، پێی خۆی بە خوێنی خراپەکار دەشوا. |
11 Then men will say, “There is surely a reward for the righteous! There is surely a God who judges the earth!”
| ئینجا خەڵکی دەڵێن: «بێگومان کەسی ڕاستودروست پاداشتی هەیە، بێگومان خودایەک هەیە کە دادگایی زەوی دەکات.» |
