Psalms 50
1 A Psalm of Asaph. The Mighty One, God the LORD, speaks and summons the earth from where the sun rises to where it sets.
Асаф язған күй: — Қадир Худа, йәни Пәрвәрдигар еғиз ечип, Күнчиқиштин күнпетишқичә йәр йүзидикиләргә мураҗиәт қилди.
2 From Zion, perfect in beauty, God shines forth.
Гөзәлликниң җәвһири болған Зион теғидин, Худа җулалиди.
3 Our God approaches and will not be silent! Consuming fire precedes Him, and a tempest rages around Him.
Худайимиз келиду, У һәргизму сүкүт ичидә турмайду; Униң алдида йәвәткүчи от келиду; Униң әтрапида зор боран-чапқун қайнайду.
4 He summons the heavens above, and the earth, that He may judge His people:
Өз хәлқини сорақ қилиш үчүн, У жуқуридин асманларни, Йәрниму гувалиққа чақириду: —
5 “Gather to Me My saints, who made a covenant with Me by sacrifice.”
«Мениң мөмин бәндилиримни, Йәни Мән билән қурбанлиқ арқилиқ әһдә түзгүчиләрни һозурумға чақирип жиғиңлар!»
6 And the heavens proclaim His righteousness, for God Himself is Judge.
Асманлар униң һәққанийлиғини елан қилиду, Чүнки Худа Өзи сорақ қилғучидур! (Селаһ)
7 “Hear, O My people, and I will speak, O Israel, and I will testify against you: I am God, your God.
«Аңлаңлар, и хәлқим, Мән сөз қилай; И Исраил, Мән саңа һәқиқәтни ейтип қояйки, Мәнки Худа, сениң Худайиңдурмән.
8 I do not rebuke you for your sacrifices, and your burnt offerings are ever before Me.
Һазир әйиплигиним сениң қурбанлиқлириң сәвәвидин, Яки һемишә алдимда сунулидиған көйдүрмә қурбанлиқлириң сәвәвидин әмәс;
9 I have no need for a bull from your stall or goats from your pens,
Мән сениң еғилиңдин һеч бир өкүзни, Қотанлириңдин һеч бир текини алмақчи әмәсмән.
10 for every beast of the forest is Mine— the cattle on a thousand hills.
Чүнки орманлиқлардики барлиқ һайванатлар Маңа мәнсуптур, Миңлиған тағдики мал-варанларму Мениңкидур;
11 I know every bird in the mountains, and the creatures of the field are Mine.
Тағлардики пүтүн учар-қанатларни билимән, Даладики барлиқ җаниварлар Мениңкидур.
12 If I were hungry, I would not tell you, for the world is Mine, and the fullness thereof.
Қарним ачсиму саңа ейтмаймән; Чүнки аләм вә униңға толған һәммә нәрсиләр Мениңкидур.
13 Do I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
Әҗәба, Мән өкүзниң гөшини йәмдимән? Текиниң қенини ичәмдимән?
14 Sacrifice a thank offering to God, and fulfill your vows to the Most High.
Қурбанлиқ сүпитидә Худаға тәшәккүрләрни ейт; Һәммидин Алий Болғучиға қилған вәдәңгә вапа қил.
15 Call upon Me in the day of trouble; I will deliver you, and you will honor Me.”
Бешиңға күн чүшкәндә Маңа мураҗиәт қил; Мән сени қутулдуримән, Сән болсаң Мени улуқлиғайсән».
16 To the wicked, however, God says, “What right have you to recite My statutes and to bear My covenant on your lips?
Лекин рәзилләргә Худа шундақ дәйду: — «Мениң әмирлиримни баян қилишқа немә һәққиң бар? Әһдәмни тилға алғидәк сән ким едиң?
17 For you hate My instruction and cast My words behind you.
Сән Мениң тәлимлиримдин йиргәндиң, Сөзлиримни рәт қилдиң әмәсму?
18 When you see a thief, you befriend him, and throw in your lot with adulterers.
Оғрини көрсәң, сән униңдин зоқ алдиң, Зинахорлар билән шерик болдуң;
19 You unleash your mouth for evil and unharness your tongue for deceit.
Ағзиңдин яман гәп чүшмәйду; Тилиң ялғанчилиқни тоқуйду.
20 You sit and malign your brother; you slander your own mother’s son.
Өз қериндишиңниң яман гепини қилип олтирисән, Анаңниң оғлиға төһмәт қилисән.
21 You have done these things, and I kept silent; you thought I was just like you. But now I rebuke you and accuse you to your face.
Сән бу ишларни қилғиниңда, Мән үн чиқармидим; Дәрвәқә, сән Мени өзүңгә охшаш дәп ойлидиң; Лекин Мән сени әйипләп, Бу ишларни көз алдиңда әйни бойичә саңа көрситимән.
22 Now consider this, you who forget God, lest I tear you to pieces, with no one to rescue you:
— И, Тәңрини унтуғанлар, буни көңүл қоюп аңлаңлар! Болмиса, силәрни парә-парә қиливетимән; Һеч ким силәрни қутқузалмайду.
23 He who sacrifices a thank offering honors Me, and to him who rights his way, I will show the salvation of God.”
Бирақ қурбанлиқ сүпитидә рәхмәт ейтқанларниң һәр қайсиси Маңа шәрәп кәлтүриду; Шундақ қилип, униңға Өз ниҗатлиғимни көрситишимгә йол тәйярлиған болиду.
