< Psalms 49 >

1 For the choirmaster. A Psalm of the sons of Korah. Hear this, all you peoples; listen, all inhabitants of the world,
برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ قومهای روی زمین این را بشنوید! ای تمام مردم جهان گوش فرا دهید!
2 both low and high, rich and poor alike.
ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقیران، همگی
3 My mouth will impart wisdom, and the meditation of my heart will bring understanding.
به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید.
4 I will incline my ear to a proverb; I will express my riddle with the harp:
می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بیان کنم؛ می‌خواهم با نوای بربط این مشکل را بگشایم.
5 Why should I fear in times of trouble, when wicked usurpers surround me?
چرا باید در روزهای مصیبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم که دشمنان تبهکار دور مرا بگیرند
6 They trust in their wealth and boast in their great riches.
و آنانی که اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌کنند مرا محاصره نمایند؟
7 No man can possibly redeem his brother or pay his ransom to God.
هیچ‌کس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد.
8 For the redemption of his soul is costly, and never can payment suffice,
زیرا فدیهٔ جان انسان بسیار گرانبهاست و کسی قادر به پرداخت آن نیست.
9 that he should live on forever and not see decay.
هیچ‌کس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاوید عطا کند.
10 For it is clear that wise men die, and the foolish and the senseless both perish and leave their wealth to others.
زیرا می‌بینیم که چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌میرد و آنچه را اندوخته است برای دیگران برجای می‌نهد.
11 Their graves are their eternal homes— their dwellings for endless generations— even though their lands were their namesakes.
آنان املاک و زمینهای خود را به نام خود نامگذاری می‌کنند و گمان می‌برند که خانه‌هایشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند.
12 But a man, despite his wealth, cannot endure; he is like the beasts that perish.
غافل از اینکه هیچ انسانی تا به ابد در شکوه خود باقی نمی‌ماند بلکه همچون حیوان جان می‌سپارد.
13 This is the fate of the self-confident and their followers who endorse their sayings.
این است سرنوشت افرادی که به خود توکل می‌کنند و سرنوشت کسانی که از ایشان پیروی می‌نمایند.
14 Like sheep they are destined for Sheol. Death will be their shepherd. The upright will rule them in the morning, and their form will decay in Sheol, far from their lofty abode. (Sheol h7585)
آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. (Sheol h7585)
15 But God will redeem my life from Sheol, for He will surely take me to Himself. (Sheol h7585)
اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانید. (Sheol h7585)
16 Do not be amazed when a man grows rich, when the splendor of his house increases.
نگران نشو وقتی کسی ثروتمند می‌شود و بر شکوه خانه‌اش افزوده می‌گردد!
17 For when he dies, he will carry nothing away; his abundance will not follow him down.
زیرا هنگامی که بمیرد چیزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت.
18 Though in his lifetime he blesses his soul— and men praise you when you prosper—
هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقیتش بستایند،
19 he will join the generation of his fathers, who will never see the light of day.
اما او سرانجام به جایی که اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساکن خواهد شد.
20 A man who has riches without understanding is like the beasts that perish.
آری، انسان با وجود تمام فرّ و شکوهش، سرانجام مانند حیوان می‌میرد.

< Psalms 49 >