< Psalms 49 >
1 For the choirmaster. A Psalm of the sons of Korah. Hear this, all you peoples; listen, all inhabitants of the world,
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 both low and high, rich and poor alike.
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 My mouth will impart wisdom, and the meditation of my heart will bring understanding.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 I will incline my ear to a proverb; I will express my riddle with the harp:
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 Why should I fear in times of trouble, when wicked usurpers surround me?
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 They trust in their wealth and boast in their great riches.
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 No man can possibly redeem his brother or pay his ransom to God.
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 For the redemption of his soul is costly, and never can payment suffice,
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 that he should live on forever and not see decay.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 For it is clear that wise men die, and the foolish and the senseless both perish and leave their wealth to others.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 Their graves are their eternal homes— their dwellings for endless generations— even though their lands were their namesakes.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 But a man, despite his wealth, cannot endure; he is like the beasts that perish.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 This is the fate of the self-confident and their followers who endorse their sayings.
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 Like sheep they are destined for Sheol. Death will be their shepherd. The upright will rule them in the morning, and their form will decay in Sheol, far from their lofty abode. (Sheol )
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol )
15 But God will redeem my life from Sheol, for He will surely take me to Himself. (Sheol )
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol )
16 Do not be amazed when a man grows rich, when the splendor of his house increases.
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 For when he dies, he will carry nothing away; his abundance will not follow him down.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 Though in his lifetime he blesses his soul— and men praise you when you prosper—
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 he will join the generation of his fathers, who will never see the light of day.
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 A man who has riches without understanding is like the beasts that perish.
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.