Psalms 44

1 For the choirmaster. A Maskil of the sons of Korah. We have heard with our ears, O God; our fathers have told us the work You did in their days, in the days of old.

Oh Dios, sa among mga igdulngog nadungog namo, Ang among mga amahan nanagsugilon kanamo, Sa buhat nga gibuhat mo sa ilang mga adlaw, Niadtong karaang mga adlaw.

2 With Your hand You drove out the nations and planted our fathers there; You crushed the peoples and cast them out.

Ikaw sa imong kamot naghingilin sa mga nasud; Apan (sila) gipahamutang mo: Gisakit mo ang mga katawohan; Apan gipapatlaag mo (sila) sa halayong dapit.

3 For it was not by their sword that they took the land; their arm did not bring them victory. It was by Your right hand, Your arm, and the light of Your face, because You favored them.

Kay (sila) wala makapanag-iya sa yuta pinaagi sa ilang kaugalingong pinuti, Ni sa ilang kaugalingong bukton nangaluwas (sila) Kondili sa imong toong kamot, ug sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong nawong, Tungod kay nalooy ikaw kanila.

4 You are my King, O God, who ordains victories for Jacob.

Ikaw Oh Dios, mao ang akong Hari: Magsugo ka ug kaluwasan alang kang Jacob.

5 Through You we repel our foes; through Your name we trample our enemies.

Pinaagi kanimo papahawaon namo ang among mga kabatok: Pinaagi sa imong ngalan among pagatumban ang mga nagatindog batok kanamo.

6 For I do not trust in my bow, nor does my sword save me.

Kay ako dili mosalig sa akong pana, Ni magaluwas kanako ang akong espada.

7 For You save us from our enemies; You put those who hate us to shame.

Apan ikaw nagluwas kanamo gikan sa among mga kabatok, Ug gipakaulawan mo (sila) ang mga nanagdumot kanamo.

8 In God we have boasted all day long, and Your name we will praise forever.

Diha sa Dios anaa ang among pagpangandak sa tibook nga adlaw, Ug magahatag kami sa among mga pasalamat sa imong ngalan sa walay katapusan. (Selah)

9 But You have rejected and humbled us; You no longer go forth with our armies.

Apan karon imong gisalikway kami, ug gidala mo kami ngadto sa kaulawan, Ug wala ka na mogula uban sa among kasundalohan.

10 You have made us retreat from the foe, and those who hate us have plundered us.

Gipasibog mo kami gikan sa among kabatok; Ug kadtong nanagdumot kanamo nanagpangagaw gikan kanamo alang sa ilang kaugalingon.

11 You have given us up as sheep to be devoured; You have scattered us among the nations.

Gibutang mo kami sama sa mga carnero nga gitagana alang sa pagkaon, Ug gipapatlaag mo kami sa taliwala sa mga nasud.

12 You sell Your people for nothing; no profit do You gain from their sale.

Gibaligya mo ang imong katawohan sa walay bili, Ug wala madugangi ang imong bahandi tungod sa ilang bili.

13 You have made us a reproach to our neighbors, a mockery and derision to those around us.

Gibuhat mo kami ingon nga usa ka kaulawan sa among mga silingan, Usa ka yubitonon ug talamayon kanila nga nagalibut kanamo.

14 You have made us a byword among the nations, a laughingstock among the peoples.

Gihimo mo kami nga usa ka pagya sa taliwala sa mga nasud, Usa ka yango-yangoan sa ulo sa taliwala sa mga katawohan.

15 All day long my disgrace is before me, and shame has covered my face,

Sa tibook nga adlaw ania ang akong kaulawan sa atubangan ko, Ug ang kaulaw sa akong nawong nagatabon kanako,

16 at the voice of the scorner and reviler, because of the enemy, bent on revenge.

Tungod kay ang tingog niya nga nagatamay ug nagabalikas kanako, Pinaagi sa katarungan sa kaaway ug sa tigpapanimalus.

17 All this has come upon us, though we have not forgotten You or betrayed Your covenant.

Kini ngatanan mingdangat sa ibabaw namo; bisan pa niini wala kami malimot kanimo, Ni maglapas kami sa imong tugon.

18 Our hearts have not turned back; our steps have not strayed from Your path.

Ang among kasingkasing wala motalikod, Ni mosimang ang among mga lakang gikan sa imong dalan,

19 But You have crushed us in the lair of jackals; You have covered us with deepest darkness.

Nga bisan ikaw nagdugmok kanamo sa dapit sa mga irong-ihalas, Ug gitabonan mo kami sa landong sa kamatayon.

20 If we had forgotten the name of our God or spread out our hands to a foreign god,

Kong mahikalimot kami sa ngalan sa among Dios, Kun nabayaw ang among mga kamot sa lain nga dios;

21 would not God have discovered, since He knows the secrets of the heart?

Dili ba kami pagasusihon sa Dios? Kay siya nahibalo sa mga tinago sa kasingkasing.

22 Yet for Your sake we face death all day long; we are considered as sheep to be slaughtered.

Oo, tungod kanimo gipamatay kami sa tibook nga adlaw; Ginaisip kami ingon sa mga carnero alang sa ihawan.

23 Wake up, O Lord! Why are You sleeping? Arise! Do not reject us forever.

Pagmata, ngano nga nagakatulog ka, Oh Ginoo? Bumangon ka, ayaw kami pag-isalikway sa walay katapusan.

24 Why do You hide Your face and forget our affliction and oppression?

Ngano ba nga ginatagoan mo man ang imong nawong, Ug hingkalimtan mo ang among kasakit, ug ang among pagkadinaugdaug?

25 For our soul has sunk to the dust; our bodies cling to the earth.

Kay ang among kalag gipaumod ngadto sa abug: Ang among lawas nagatapot ngadto sa yuta.

26 Rise up; be our help! Redeem us on account of Your loving devotion.

Bumangon ka sa pagtabang q2 kanamo, Ug tubson mo kami tungod sa imong mahigugmaong-kalolot.