Psalms 44

1 For the choirmaster. A Maskil of the sons of Korah. We have heard with our ears, O God; our fathers have told us the work You did in their days, in the days of old.

Nadungog namo sa among mga igdulongog, Dios, ang among katigulangan nag-sulti kanamo sa mga butang nga imong nabuhat sa ilang mga panahon, sa karaang mga panahon.

2 With Your hand You drove out the nations and planted our fathers there; You crushed the peoples and cast them out.

Gipapahawa mo ang mga nasod pinaagi sa imong mga kamot, apan gitanom mo ang among mga katawhan; gipasakitan mo ang imong mga katawhan, apan gipakatag mo ang among katawhan sa kayutaan.

3 For it was not by their sword that they took the land; their arm did not bring them victory. It was by Your right hand, Your arm, and the light of Your face, because You favored them.

Kay wala nila naangkon ang yuta nga ilang gipanag-iya pinaagi sa ilang espada, ni ang ilang mga bukton nagluwas kanila; apan pinaagi sa imong tuong kamot, sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong panagway, tungod kay midapig kaman kanila.

4 You are my King, O God, who ordains victories for Jacob.

Dios, Ikaw ang akong Hari; pagmando ug kadaogan kang Jacob.

5 Through You we repel our foes; through Your name we trample our enemies.

Pinaagi kanimo ipaubos namo ang among mga kaaway; pinaagi sa imong ngalan amo silang tamak-tamakan, kadtong nakigbatok kanamo.

6 For I do not trust in my bow, nor does my sword save me.

Kay wala ako misalig sa akong pana, ni ang akong espada nga magluwas kanako.

7 For You save us from our enemies; You put those who hate us to shame.

Apan giluwas mo kami gikan sa among mga kaaway, ug gipakaulawan kadtong nagdumot kanamo.

8 In God we have boasted all day long, and Your name we will praise forever.

Diha sa Dios makapasigarbo kami sa tibuok nga adlaw, ug kami magapasalamat sa imong ngalan hangtod sa hangtod. (Selah)

9 But You have rejected and humbled us; You no longer go forth with our armies.

Apan karon gihulog mo kami ug gipakaulawan, ug wala ka miuban sa among mga sundalo.

10 You have made us retreat from the foe, and those who hate us have plundered us.

Gipabalik mo kami gikan sa mga kaaway; ug kadtong nagdumot kanamo giilog ang among mga kabtangan alang sa ilang kaugalingon.

11 You have given us up as sheep to be devoured; You have scattered us among the nations.

Gihimo mo kaming sama sa karnero nga gitagana alang sa pagkaon ug gitibulaag taliwala sa mga kanasoran.

12 You sell Your people for nothing; no profit do You gain from their sale.

Gibaligya mo ang imong katawhan alang sa wala; ug wala nadugangan ang imong bahandi tungod niana.

13 You have made us a reproach to our neighbors, a mockery and derision to those around us.

Gipahinginlan mo kami sa among mga silingan, gipakaulawan ug gipasipalahan niadtong nagpalibot kanamo.

14 You have made us a byword among the nations, a laughingstock among the peoples.

Gipabugalbugalan mo kami taliwala sa mga nasod, ug nagpanglingolingo ang mga tawo sa ilang mga ulo taliwala sa mga katawhan.

15 All day long my disgrace is before me, and shame has covered my face,

Sa tibuok adlaw ang kaulaw anaa kanako, ug ang kaulawan nagtabon sa akong panagway.

16 at the voice of the scorner and reviler, because of the enemy, bent on revenge.

Tungod sa iyang tingog sa pagbadlong ug pagtamay, tungod sa kaaway ug sa nagapanimalos.

17 All this has come upon us, though we have not forgotten You or betrayed Your covenant.

Kining tanan miabot kanamo; apan kami wala nakalimot kanimo o nakalapas sa imong kasabotan.

18 Our hearts have not turned back; our steps have not strayed from Your path.

Ang among kasingkasing wala mibalik, ang among lakang wala mawala sa imong dalan.

19 But You have crushed us in the lair of jackals; You have covered us with deepest darkness.

Apan gibuak mo kami sa dapit sa mga ihalas nga iro ug gitabonan kami sa landong sa kamatayon.

20 If we had forgotten the name of our God or spread out our hands to a foreign god,

Kung among nalimtan ang ngalan sa among Dios o nagbayaw sa among mga kamot sa diosdios,

21 would not God have discovered, since He knows the secrets of the heart?

Dili ba makita man kini sa Dios? Kay nasayod siya sa gitago sa kasingkasing.

22 Yet for Your sake we face death all day long; we are considered as sheep to be slaughtered.

Sa pagkatinuod, alang kanimo nabutang kami sa kamatayon sa tibuok adlaw; sama kami sa karnero nga ihawonon.

23 Wake up, O Lord! Why are You sleeping? Arise! Do not reject us forever.

Pagmata, nganong natulog ka man, Ginoo? Barog, ayaw kami isalikway kanunay.

24 Why do You hide Your face and forget our affliction and oppression?

Nganong gitago mo man ang imong panagway ug gikalimtan ang among kasakit ug ang among pagkadinaugdaog?

25 For our soul has sunk to the dust; our bodies cling to the earth.

Kay kami natunaw ug nahimong abog; ug ang among mga lawas nasagol sa yuta.

26 Rise up; be our help! Redeem us on account of Your loving devotion.

Tindog ug tubsa kami alang sa imong matinud-nong kasabotan.