Psalms 42
1 For the choirmaster. A Maskil of the sons of Korah. As the deer pants for streams of water, so my soul longs after You, O God.
Ingon nga ang lagsaw nangandoy sa pagpangita sa tubig sa kasapaan, Mao usab ang akong kalag nangandoy sa pagpangita kanimo, Oh Dios.
2 My soul thirsts for God, the living God. When shall I come and appear in God’s presence?
Ang akong kalag giuhaw sa Dios, sa Dios nga buhi: Anus-a moanha ako ug magapakita sa atubangan sa Dios?
3 My tears have been my food both day and night, while men ask me all day long, “Where is your God?”
Ang akong mga luha maoy akong tinapay sa adlaw ug sa gabii, Samtang (sila) sa kanunay nagaingon kanako: Hain man ang imong Dios?
4 These things come to mind as I pour out my soul: how I walked with the multitude, leading the procession to the house of God with shouts of joy and praise.
Nahanumdum ako niini nga mga butanga, ug gibubo ko ang akong kalag sa sulod nako, Giunsa ko ang pag-uban sa panon sa katawohan, ug gipangulohan ko (sila) ngadto sa balay sa Dios, Uban sa tingog sa kalipay ug sa pagdayeg, nga ang usa ka dakung panon nagasaulog sa adlaw nga balaan.
5 Why are you downcast, O my soul? Why the unease within me? Put your hope in God, for I will yet praise Him for the salvation of His presence.
Ngano nga nagasubo ka, Oh kalag ko? Ug ngano nga nagubot ikaw sa sulod nako? Lumaum ka sa Dios; kay magadayeg pa ako kaniya Tungod sa panabang sa iyang nawong.
6 O my God, my soul despairs within me. Therefore I remember You from the land of Jordan and the peaks of Hermon— even from Mount Mizar.
Oh Dios ko, ang akong kalag nagasubo sa sulod nako: Busa nahinumdum ako kanimo gikan sa yuta sa Jordan, Ug sa mga Hermonhon, sukad sa bungtod sa Misar.
7 Deep calls to deep in the roar of Your waterfalls; all Your breakers and waves have rolled over me.
Ang kahiladman nagatawag ngadto sa kahiladman sa dinaguok sa imong mga busay: Ang tanan mong mga balud, ug ang tanan mong mga bakat nangagi sa ibabaw nako.
8 The LORD decrees His loving devotion by day, and at night His song is with me as a prayer to the God of my life.
Bisan pa niini, si Jehova magasugo sa iyang mahigugmaong-kalolot sulod sa adlaw; Ug sa kagabhion ang iyang alawiton magauban kanako, Bisan ang usa ka pag-ampo ngadto sa Dios sa akong kinabuhi.
9 I say to God my Rock, “Why have You forgotten me? Why must I walk in sorrow because of the enemy’s oppression?”
Magaingon ako sa Dios nga akong bato: Nganong hikalimtan mo ako? Ngano nga magalakaw ako nga magabalata tungod sa paglupig sa mga kaaway?
10 Like the crushing of my bones, my enemies taunt me, while they say to me all day long, “Where is your God?”
Ingon sa usa ka espada sa akong mga bukog, ang akong mga kabatok nanagtamay kanako, Samtang nanagpadayon (sila) sa pag-ingon kanako: Hain man ang imong Dios?
11 Why are you downcast, O my soul? Why the unease within me? Put your hope in God, for I will yet praise Him, my Savior and my God.
Ngano nga nagsubo ka, Oh kalag ko? Ug ngano nga nagubot ka sa sulod nako? Lumaum ka sa Dios; kay magadayeg pa ako kaniya, Nga mao ang panabang sa akong nawong, ug ang akong Dios.
