Psalms 39
1 For the choirmaster. For Jeduthun. A Psalm of David. I said, “I will watch my ways so that I will not sin with my tongue; I will guard my mouth with a muzzle as long as the wicked are present.”
Nakahukom ako, “Bantayan ko ang akong isulti aron dili ako makasala pinaagi sa akong dila. Akong busalan ang akong baba samtang anaa ako atubangan sa daotang tawo.”
2 I was speechless and still; I remained silent, even from speaking good, and my sorrow was stirred.
Nagpakahilom ako; gipugngan ko ang akong mga pulong bisan sa pagsulti sa maayong mga butang, ug misamot ang akong kasakit.
3 My heart grew hot within me; as I mused, the fire burned. Then I spoke with my tongue:
Nagmainiton ang akong kasingkasing; sa dihang naghunahuna ako niining mga butanga, nagdilaab kini sama sa kalayo. Ug sa kataposan misulti ako,
4 “Show me, O LORD, my end and the measure of my days. Let me know how fleeting my life is.
“Yahweh, pahibaloa ako sa kataposan sa akong kinabuhi ug sa gidugayon sa akong mga adlaw. Ipakita kanako ang kamubo sa akong kinabuhi.
5 You, indeed, have made my days as handbreadths, and my lifetime as nothing before You. Truly each man at his best exists as but a breath.
Tan-awa, gihimo mo ang akong mga adlaw nga sama lamang kalapdon sa akong kamot, ug ang katas-on sa akong kinabuhi daw walay pulos kanimo. Sa pagkatinuod ang matag tawo usa lamang ka gininhawa. (Selah)
6 Surely every man goes about like a phantom; surely he bustles in vain; he heaps up riches not knowing who will haul them away.
Sa pagkatinuod ang tanang tawo nagalakaw sama lamang sa anino. Tinuod nga ang matag-usa nagdali sa pagtigom og bahandi bisan pa nga wala (sila) masayod kung kinsa ang makadawat niini.
7 And now, O Lord, for what do I wait? My hope is in You.
Karon, Ginoo, unsa man ang akong gipaabot? Ikaw lamang ang akong paglaom.
8 Deliver me from all my transgressions; do not make me the reproach of fools.
Luwasa ako gikan sa akong mga sala; ayaw ako himoang maulawan sa mga buangbuang.
9 I have become mute; I do not open my mouth because of what You have done.
Naghilom ako ug dili mabuka ang akong baba, tungod kay ikaw man ang hinungdan niini.
10 Remove Your scourge from me; I am perishing by the force of Your hand.
Undangi ang pagsamad kanako; makuyawan ako sa sumbag sa imong kamot.
11 You discipline and correct a man for his iniquity, consuming like a moth what he holds dear; surely each man is but a vapor.
Sa dihang imong pantunon ang katawhan tungod sa sala, imong ut-uton ang butang nga ilang gitinguha sama sa anay; tinuod nga ang tanang tawo walay pulos ug hinungaw lamang. (Selah)
12 Hear my prayer, O LORD, and give ear to my cry for help; do not be deaf to my weeping. For I am a foreigner dwelling with You, a stranger like all my fathers.
Dungga ang akong mga pag-ampo, Yahweh, ug paminawa ako; paminawa ang akong mga paghilak! Ayaw pagpakabungol kanako, tungod kay sama ako sa langyaw diha kanimo, ang mikalagiw sama sa tanan nakong katigulangan.
13 Turn Your gaze away from me, that I may again be cheered before I depart and am no more.”
Ayaw na ako tan-awa aron makapahiyom ako pag-usab sa dili pa ako mamatay.
