< Psalms 38 >
1 A Psalm of David, for remembrance. O LORD, do not rebuke me in Your anger or discipline me in Your wrath.
Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
2 For Your arrows have pierced me deeply, and Your hand has pressed down on me.
Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
3 There is no soundness in my body because of Your anger; there is no rest in my bones because of my sin.
Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
4 For my iniquities have overwhelmed me; they are a burden too heavy to bear.
Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
5 My wounds are foul and festering because of my sinful folly.
Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
6 I am bent and brought low; all day long I go about mourning.
Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
7 For my loins are full of burning pain, and no soundness remains in my body.
Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
8 I am numb and badly crushed; I groan in anguish of heart.
Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
9 O Lord, my every desire is before You; my groaning is not hidden from You.
Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
10 My heart pounds, my strength fails, and even the light of my eyes has faded.
Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
11 My beloved and friends shun my disease, and my kinsmen stand at a distance.
Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
12 Those who seek my life lay snares; those who wish me harm speak destruction, plotting deceit all day long.
Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
13 But like a deaf man, I do not hear; and like a mute man, I do not open my mouth.
Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
14 I am like a man who cannot hear, whose mouth offers no reply.
Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
15 I wait for You, O LORD; You will answer, O Lord my God.
Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
16 For I said, “Let them not gloat over me— those who taunt me when my foot slips.”
Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
17 For I am ready to fall, and my pain is ever with me.
Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
18 Yes, I confess my iniquity; I am troubled by my sin.
Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
19 Many are my enemies without cause, and many hate me without reason.
Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
20 Those who repay my good with evil attack me for pursuing the good.
Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
21 Do not forsake me, O LORD; be not far from me, O my God.
И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
22 Come quickly to help me, O Lord my Savior.
И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!