< Psalms 38 >

1 A Psalm of David, for remembrance. O LORD, do not rebuke me in Your anger or discipline me in Your wrath.
مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.
2 For Your arrows have pierced me deeply, and Your hand has pressed down on me.
تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.
3 There is no soundness in my body because of Your anger; there is no rest in my bones because of my sin.
در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.
4 For my iniquities have overwhelmed me; they are a burden too heavy to bear.
تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.
5 My wounds are foul and festering because of my sinful folly.
به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.
6 I am bent and brought low; all day long I go about mourning.
به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.
7 For my loins are full of burning pain, and no soundness remains in my body.
از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.
8 I am numb and badly crushed; I groan in anguish of heart.
تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.
9 O Lord, my every desire is before You; my groaning is not hidden from You.
خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.
10 My heart pounds, my strength fails, and even the light of my eyes has faded.
قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.
11 My beloved and friends shun my disease, and my kinsmen stand at a distance.
دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.
12 Those who seek my life lay snares; those who wish me harm speak destruction, plotting deceit all day long.
آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.
13 But like a deaf man, I do not hear; and like a mute man, I do not open my mouth.
من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.
14 I am like a man who cannot hear, whose mouth offers no reply.
مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.
15 I wait for You, O LORD; You will answer, O Lord my God.
ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.
16 For I said, “Let them not gloat over me— those who taunt me when my foot slips.”
نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.
17 For I am ready to fall, and my pain is ever with me.
نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.
18 Yes, I confess my iniquity; I am troubled by my sin.
من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.
19 Many are my enemies without cause, and many hate me without reason.
دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.
20 Those who repay my good with evil attack me for pursuing the good.
آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.
21 Do not forsake me, O LORD; be not far from me, O my God.
خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.
22 Come quickly to help me, O Lord my Savior.
ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!

< Psalms 38 >