Psalms 35
1 Of David. Contend with my opponents, O LORD; fight against those who fight against me.
Davut'un mezmuru Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş, Benimle savaşanlarla sen savaş!
2 Take up Your shield and buckler; arise and come to my aid.
Al küçük kalkanla büyük kalkanı, Yardımıma koş!
3 Draw the spear and javelin against my pursuers; say to my soul: “I am your salvation.”
Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara, “Seni ben kurtarırım” de bana!
4 May those who seek my life be disgraced and put to shame; may those who plan to harm me be driven back and confounded.
Canıma kastedenler utanıp rezil olsun! Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
5 May they be like chaff in the wind, as the angel of the LORD drives them away.
Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler, RAB'bin meleği artlarına düşsün!
6 May their path be dark and slick, as the angel of the LORD pursues.
Karanlık ve kaygan olsun yolları, RAB'bin meleği kovalasın onları!
7 For without cause they laid their net for me; without reason they dug a pit for my soul.
Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular, Nedensiz çukur kazdılar,
8 May ruin befall them by surprise; may the net they hid ensnare them; may they fall into the hazard they created.
Başlarına habersiz felaket gelsin, Gizledikleri ağa kendileri tutulsun, Felakete uğrasınlar.
9 Then my soul will rejoice in the LORD and exult in His salvation.
O zaman RAB'de sevinç bulacağım, Beni kurtardığı için coşacağım.
10 All my bones will exclaim, “Who is like You, O LORD, who delivers the afflicted from the aggressor, the poor and needy from the robber?”
Bütün varlığımla şöyle diyeceğim: “Senin gibisi var mı, ya RAB, Mazlumu zorbanın elinden, Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?”
11 Hostile witnesses come forward; they make charges I know nothing about.
Kötü niyetli tanıklar türüyor, Bilmediğim konuları soruyorlar.
12 They repay me evil for good, to the bereavement of my soul.
İyiliğime karşı kötülük ediyor, Yalnızlığa itiyorlar beni.
13 Yet when they were ill, I put on sackcloth; I humbled myself with fasting, but my prayers returned unanswered.
Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanıtsız kalınca, Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi.
14 I paced about as for my friend or brother; I was bowed down with grief, like one mourning for his mother.
15 But when I stumbled, they assembled in glee; they gathered together against me. Assailants I did not know slandered me without ceasing.
Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler, Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar, Durmadan didiklediler beni.
16 Like godless jesters at a feast, they gnashed their teeth at me.
Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi, Diş gıcırdattılar bana.
17 How long, O Lord, will You look on? Rescue my soul from their ravages, my precious life from these lions.
Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab? Kurtar canımı bunların saldırısından, Hayatımı bu genç aslanlardan!
18 Then I will give You thanks in the great assembly; I will praise You among many people.
Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım, Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.
19 Let not my enemies gloat over me without cause, nor those who hate me without reason wink in malice.
Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar, Göz kırpmasınlar birbirlerine Nedensiz benden nefret edenler.
20 For they do not speak peace, but they devise deceitful schemes against those who live quietly in the land.
Çünkü barış sözünü etmez onlar, Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
21 They gape at me and say, “Aha, aha! Our eyes have seen!”
Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar: “Oh! Oh!” diyorlar, “İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!”
22 O LORD, You have seen it; be not silent. O Lord, be not far from me.
Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma, Ya Rab, benden uzak durma!
23 Awake and rise to my defense, to my cause, my God and my Lord!
Uyan, kalk savun beni, Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab'bim!
24 Vindicate me by Your righteousness, O LORD my God, and do not let them gloat over me.
Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim! Gülmesinler halime!
25 Let them not say in their hearts, “Aha, just what we wanted!” Let them not say, “We have swallowed him up!”
Demesinler içlerinden: “Oh! İşte buydu dileğimiz!”, Konuşmasınlar ardımdan: “Yedik başını!” diye.
26 May those who gloat in my distress be ashamed and confounded; may those who exalt themselves over me be clothed in shame and reproach.
Utansın kötü halime sevinenler, Kızarsın yüzleri hepsinin; Gururla karşıma dikilenler Utanca, rezalete bürünsün.
27 May those who favor my vindication shout for joy and gladness; may they always say, “Exalted be the LORD who delights in His servant’s well-being.”
Benim haklı çıkmamı isteyenler, Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar; Şöyle desinler sürekli: “Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!”
28 Then my tongue will proclaim Your righteousness and Your praises all day long.
O zaman gün boyu adaletin, Övgülerin dilimden düşmeyecek.
