< Psalms 3 >

1 A Psalm of David, when he fled from his son Absalom. O LORD, how my foes have increased! How many rise up against me!
داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند.
2 Many say of me, “God will not deliver him.”
بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید.
3 But You, O LORD, are a shield around me, my glory, and the One who lifts my head.
اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی.
4 To the LORD I cry aloud, and He answers me from His holy mountain.
به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند.
5 I lie down and sleep; I wake again, for the LORD sustains me.
با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید.
6 I will not fear the myriads set against me on every side.
از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم.
7 Arise, O LORD! Save me, O my God! Strike all my enemies on the jaw; break the teeth of the wicked.
ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند.
8 Salvation belongs to the LORD; may Your blessing be on Your people.
نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد!

< Psalms 3 >