Psalms 3
1 A Psalm of David, when he fled from his son Absalom. O LORD, how my foes have increased! How many rise up against me!
Sálmur eftir Davíð þegar hann flúði frá Absalon, syni sínum. Ó, Drottinn, það eru svo margir á móti mér, svo margir sem gera uppreisn gegn mér.
2 Many say of me, “God will not deliver him.”
Menn segja að Guð muni alls ekki hjálpa mér.
3 But You, O LORD, are a shield around me, my glory, and the One who lifts my head.
En, Drottinn, þú ert skjöldur minn, sæmd mín og von. Þú lætur mig bera höfuðið hátt, þrátt fyrir allt.
4 To the LORD I cry aloud, and He answers me from His holy mountain.
Ég hrópaði til Drottins og hann svaraði mér frá musteri sínu í Jerúsalem.
5 I lie down and sleep; I wake again, for the LORD sustains me.
Þá lagðist ég fyrir og sofnaði í friði. Síðar vaknaði ég öruggur, því að Drottinn gætir mín.
6 I will not fear the myriads set against me on every side.
Nú er ég óhræddur, jafnvel þótt tíu þúsund óvinir umkringi mig!
7 Arise, O LORD! Save me, O my God! Strike all my enemies on the jaw; break the teeth of the wicked.
Ég mun hrópa til Drottins: „Drottinn, rís þú upp! Bjargaðu mér, þú Guð minn!“Og hann mun slá óvini mína og brjóta tennur illvirkjanna.
8 Salvation belongs to the LORD; may Your blessing be on Your people.
Hjálpin kemur frá Guði. Blessun hans hvílir yfir þjóð hans.
