Psalms 22
1 For the choirmaster. To the tune of “The Doe of the Dawn.” A Psalm of David. My God, my God, why have You forsaken me? Why are You so far from saving me, so far from my words of groaning?
Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
2 I cry out by day, O my God, but You do not answer, and by night, but I have no rest.
Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 Yet You are holy, enthroned on the praises of Israel.
Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
4 In You our fathers trusted; they trusted and You delivered them.
W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
5 They cried out to You and were set free; they trusted in You and were not disappointed.
Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
6 But I am a worm and not a man, scorned by men and despised by the people.
Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
7 All who see me mock me; they sneer and shake their heads:
Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
8 “He trusts in the LORD, let the LORD deliver him; let the LORD rescue him, since He delights in him.”
Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
9 Yet You brought me forth from the womb; You made me secure at my mother’s breast.
Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
10 From birth I was cast upon You; from my mother’s womb You have been my God.
Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
11 Be not far from me, for trouble is near and there is no one to help.
Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
12 Many bulls surround me; strong bulls of Bashan encircle me.
Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
13 They open their jaws against me like lions that roar and maul.
Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
14 I am poured out like water, and all my bones are disjointed. My heart is like wax; it melts away within me.
Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
15 My strength is dried up like a potsherd, and my tongue sticks to the roof of my mouth. You lay me in the dust of death.
Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
16 For dogs surround me; a band of evil men encircles me; they have pierced my hands and feet.
Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
17 I can count all my bones; they stare and gloat over me.
Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
18 They divide my garments among them and cast lots for my clothing.
Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
19 But You, O LORD, be not far off; O my Strength, come quickly to help me.
Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
20 Deliver my soul from the sword, my precious life from the power of wild dogs.
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
21 Save me from the mouth of the lion; at the horns of the wild oxen You have answered me!
Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
22 I will proclaim Your name to my brothers; I will praise You in the assembly.
Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
23 You who fear the LORD, praise Him! All descendants of Jacob, honor Him! All offspring of Israel, revere Him!
Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
24 For He has not despised or detested the torment of the afflicted. He has not hidden His face from him, but has attended to his cry for help.
Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
25 My praise for You resounds in the great assembly; I will fulfill my vows before those who fear You.
O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
26 The poor will eat and be satisfied; those who seek the LORD will praise Him. May your hearts live forever!
Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
27 All the ends of the earth will remember and turn to the LORD. All the families of the nations will bow down before Him.
Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
28 For dominion belongs to the LORD and He rules over the nations.
Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
29 All the rich of the earth will feast and worship; all who go down to the dust will kneel before Him— even those unable to preserve their lives.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
30 Posterity will serve Him; they will declare the Lord to a new generation.
Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
31 They will come and proclaim His righteousness to a people yet unborn— all that He has done.
Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
