Psalms 22
1 For the choirmaster. To the tune of “The Doe of the Dawn.” A Psalm of David. My God, my God, why have You forsaken me? Why are You so far from saving me, so far from my words of groaning?
Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig? Hví ert þú þögull og hjálpar ekki þegar ég hrópa til þín í neyð minni?
2 I cry out by day, O my God, but You do not answer, and by night, but I have no rest.
Daga og nætur græt ég og ákalla þig, en fæ ekkert svar!
3 Yet You are holy, enthroned on the praises of Israel.
– En samt ert þú hinn heilagi og lofsöngvar Ísraels óma umhverfis hásæti þitt.
4 In You our fathers trusted; they trusted and You delivered them.
Feðurnir treystu þér og þú frelsaðir þá.
5 They cried out to You and were set free; they trusted in You and were not disappointed.
Þú heyrðir er þeir hrópuðu til þín, brást við og bjargaðir þeim. Vonir þeirra brugðust ekki þegar þeir leituðu til þín.
6 But I am a worm and not a man, scorned by men and despised by the people.
En ég er maðkur en ekki maður! Hræddur og fyrirlitinn af minni eigin þjóð – já öllum mönnum.
7 All who see me mock me; they sneer and shake their heads:
Þeir sem sjá mig hrista höfuðið og senda mér tóninn.
8 “He trusts in the LORD, let the LORD deliver him; let the LORD rescue him, since He delights in him.”
„Er þetta sá sem treysti Drottni fyrir málum sínum?“segja þeir og hlæja. „Sá sem taldi sig öruggan um velþóknun Guðs? Því trúum við ekki fyrr en við sjáum Drottin hjálpa honum.“
9 Yet You brought me forth from the womb; You made me secure at my mother’s breast.
Drottinn, oft hefur þú hjálpað mér. Móðir mín fæddi mig heilbrigðan í heiminn og þar varst þú til staðar og gættir mín, eins og öll mín bernskuár.
10 From birth I was cast upon You; from my mother’s womb You have been my God.
Frá fæðingu hef ég átt allt undir þér. Þú varst minn Guð allt frá fyrstu stundu.
11 Be not far from me, for trouble is near and there is no one to help.
Yfirgef mig ekki nú, nei ekki núna á neyðarstundu þegar enginn getur hjálpað nema þú!
12 Many bulls surround me; strong bulls of Bashan encircle me.
Ég er umkringdur illmennum. Þeir líkjast sterkum basan – uxum.
13 They open their jaws against me like lions that roar and maul.
Þeir æða að mér með opinn skoltinn, eins og öskrandi ljón sem ræðst á bráðina.
14 I am poured out like water, and all my bones are disjointed. My heart is like wax; it melts away within me.
Þrek mitt fjaraði út, rann út í sandinn og bein mín gliðnuðu sundur. Hjartað er bráðnað í brjósti mér
15 My strength is dried up like a potsherd, and my tongue sticks to the roof of my mouth. You lay me in the dust of death.
og tungan þurr eins og brenndur leir. Þú lætur mig horfast í augu við dauðann.
16 For dogs surround me; a band of evil men encircles me; they have pierced my hands and feet.
Hópur illvirkja hefur umkringt mig. Eins og hundar slá þeir hring um mig. Hendur mínar og fætur hafa þeir gegnumstungið.
17 I can count all my bones; they stare and gloat over me.
Ég get talið öll mín bein. Þeir stara á mig og senda mér háðsglósur.
18 They divide my garments among them and cast lots for my clothing.
Þeir skipta á milli sín klæðum mínum og varpa hlutkesti um kyrtil minn.
19 But You, O LORD, be not far off; O my Strength, come quickly to help me.
Ó, Drottinn, vertu ekki fjarri! Drottinn, styrkur minn, skunda mér til hjálpar!
20 Deliver my soul from the sword, my precious life from the power of wild dogs.
Bjargaðu mér frá dauða, frá því að falla fyrir hendi kúgarans.
21 Save me from the mouth of the lion; at the horns of the wild oxen You have answered me!
Frelsaðu mig úr gini þessara varga, undan hornum uxanna!
22 I will proclaim Your name to my brothers; I will praise You in the assembly.
Ég vil lofa þig meðal bræðra minna, standa upp í söfnuðinum og vitna um þín undursamlegu verk.
23 You who fear the LORD, praise Him! All descendants of Jacob, honor Him! All offspring of Israel, revere Him!
Ég segi: „Lofið Drottin, allir þið sem óttist hann, hver og einn ykkar heiðri hann og tigni. Allur Ísrael lofsyngi honum,
24 For He has not despised or detested the torment of the afflicted. He has not hidden His face from him, but has attended to his cry for help.
því að hann hefur ekki fyrirlitið ákall mitt um hjálp, ekki snúið við mér baki í eymd minni. Hann heyrði hróp mitt og kom!“
25 My praise for You resounds in the great assembly; I will fulfill my vows before those who fear You.
Ég vil rísa á fætur og vegsama þig fyrir augum þjóðar minnar. Heit mín vil ég efna í áheyrn allra þeirra sem elska þig og heiðra.
26 The poor will eat and be satisfied; those who seek the LORD will praise Him. May your hearts live forever!
Fátæklingurinn mun eta sig saddan og allir þeir sem leita Drottins munu finna hann og vegsama nafn hans. Hjörtu þeirra munu fagna að eilífu.
27 All the ends of the earth will remember and turn to the LORD. All the families of the nations will bow down before Him.
Öll jörðin mun sjá það og snúa sér til Drottins, og fólk af öllum þjóðum mun vegsama hann.
28 For dominion belongs to the LORD and He rules over the nations.
Því að Drottinn er konungur yfir öllum þjóðum.
29 All the rich of the earth will feast and worship; all who go down to the dust will kneel before Him— even those unable to preserve their lives.
Jafnt háir sem lágir, allir dauðlegir menn, lúti honum og lofi hann.
30 Posterity will serve Him; they will declare the Lord to a new generation.
Og börnin okkar, – einnig þau munu þjóna honum því þau hafa heyrt vitnisburð okkar um hann.
31 They will come and proclaim His righteousness to a people yet unborn— all that He has done.
Ófæddar kynslóðir munu heyra um máttarverk hans okkar á meðal.
