Psalms 2

1 Why do the nations rage and the peoples plot in vain?

Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

2 The kings of the earth take their stand and the rulers gather together, against the LORD and against His Anointed One:

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

3 “Let us break Their chains and cast away Their cords.”

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

4 The One enthroned in heaven laughs; the Lord taunts them.

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

5 Then He rebukes them in His anger, and terrifies them in His fury:

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

6 “I have installed My King on Zion, upon My holy mountain.”

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

7 I will proclaim the decree spoken to Me by the LORD: “You are My Son; today I have become Your Father.

RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

8 Ask Me, and I will make the nations Your inheritance, the ends of the earth Your possession.

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

9 You will break them with an iron scepter; You will shatter them like pottery.”

Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

10 Therefore be wise, O kings; be admonished, O judges of the earth.

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

12 Kiss the Son, lest He be angry and you perish in your rebellion, when His wrath ignites in an instant. Blessed are all who take refuge in Him.

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!