Psalms 2

1 Why do the nations rage and the peoples plot in vain?

چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

2 The kings of the earth take their stand and the rulers gather together, against the LORD and against His Anointed One:

پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

3 “Let us break Their chains and cast away Their cords.”

آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

4 The One enthroned in heaven laughs; the Lord taunts them.

اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

5 Then He rebukes them in His anger, and terrifies them in His fury:

سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

6 “I have installed My King on Zion, upon My holy mountain.”

خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

7 I will proclaim the decree spoken to Me by the LORD: “You are My Son; today I have become Your Father.

پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

8 Ask Me, and I will make the nations Your inheritance, the ends of the earth Your possession.

از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

9 You will break them with an iron scepter; You will shatter them like pottery.”

تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

10 Therefore be wise, O kings; be admonished, O judges of the earth.

بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

12 Kiss the Son, lest He be angry and you perish in your rebellion, when His wrath ignites in an instant. Blessed are all who take refuge in Him.

پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.