Psalms 147
1 Hallelujah! How good it is to sing praises to our God, how pleasant and lovely to praise Him!
| هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است! | ۱ |
2 The LORD builds up Jerusalem; He gathers the exiles of Israel.
| خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | ۲ |
3 He heals the brokenhearted and binds up their wounds.
| شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد. | ۳ |
4 He determines the number of the stars; He calls them each by name.
| عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند. | ۴ |
5 Great is our Lord, and mighty in power; His understanding has no limit.
| خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. | ۵ |
6 The LORD sustains the humble, but casts the wicked to the ground.
| خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد. | ۶ |
7 Sing to the LORD with thanksgiving; make music on the harp to our God,
| خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. | ۷ |
8 who covers the sky with clouds, who prepares rain for the earth, who makes grass to grow on the hills.
| که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند. | ۸ |
9 He provides food for the animals, and for the young ravens when they call.
| که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند. | ۹ |
10 He does not delight in the strength of the horse; He takes no pleasure in the legpower of the man.
| در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد. | ۱۰ |
11 The LORD is pleased with those who fear Him, who hope in His loving devotion.
| رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند. | ۱۱ |
12 Exalt the LORD, O Jerusalem; praise your God, O Zion!
| ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. | ۱۲ |
13 For He strengthens the bars of your gates and blesses the children within you.
| زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. | ۱۳ |
14 He makes peace at your borders; He fills you with the finest wheat.
| که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند. | ۱۴ |
15 He sends forth His command to the earth; His word runs swiftly.
| که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود. | ۱۵ |
16 He spreads the snow like wool; He scatters the frost like ashes;
| که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد. | ۱۶ |
17 He casts forth His hail like pebbles. Who can withstand His icy blast?
| که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ | ۱۷ |
18 He sends forth His word and melts them; He unleashes His winds, and the waters flow.
| کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود. | ۱۸ |
19 He declares His word to Jacob, His statutes and judgments to Israel.
| کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. | ۱۹ |
20 He has done this for no other nation; they do not know His judgments. Hallelujah!
| با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه! | ۲۰ |
